De Canadese inzet begon in het najaar van 1944 tijdens de Slag om Schelde, één van de grootste en zwaarste militaire operaties tijdens de oorlog op Nederlandse bodem. In het noorden van België, Zeeland en West-Brabant werd wekenlang strijd geleverd voor controle over de Westerschelde.

Na ingebruikname van de havens van Antwerpen trokken de Canadezen naar Noord-Brabant. De Canadese troepen bewaakten een lange frontlijn en moesten zich in de barre winter staande houden tegen felle Duitse aanvallen. De bloedige strijd bij Kapelsche Veer komt in vele geschiedenisboeken voor.

Met Operatie Veritable kwam in februari 1945 een einde aan het statische front. Met een gezamenlijke operatie zuiverden Britse, Canadese en Amerikaanse troepen vanuit het Rijk van Nijmegen de westelijke oever van de Rijn. Canadese eenheden overwonnen zware, Duitse tegenstand.

Na de Rijnoversteek keerden de Canadezen terug naar Nederland om ook het oosten en noorden van het land te bevrijden. Paleis Het Loo werd het hoofkwartier van de Canadezen. Bij de opmars naar het noorden vooral veel felle gevechten met dodelijke slachtoffers bij de oversteek van de IJssel, Operatie Cannonshot, en in de stad Groningen. Op 2 mei 1945 sneuvelde bij Geefsweer in Groningen de laatste Canadees tijdens de bittere strijd om de zogenaamde Delfzijl-Pocket

Canada betaalde een grote prijs voor de bevrijding van Nederland. Duizenden Canadese militairen sneuvelden en vonden ver van hun dierbaren een laatste rustplaats op begraafplaatsen van Adegem (Belgie), Bergen op Zoom, Groesbeek en Holten. De Canadese betrokkenheid bij de bevrijding en wederopbouw van Nederland zorgde voor een hechte band tussen beide landen. De Royal Canadian Dragoons bijvoorbeeld, de eenheid die nauw betrokken was bij de bevrijding van Fryslân, houdt ieder jaar op 15 april een 'Leeuwarden Day'

Slag om de Schelde

De bijna vijf weken durende Slag om de Schelde was één van de grootste en zwaarste militaire operaties tijdens de Tweede Wereldoorlog op Nederlandse bodem. Onder aanvoering van het Eerste Canadese Leger vocht een internationale troepenmacht voor controle over de Westerschelde. Die was cruciaal om de havens van Antwerpen weer in gebruik te kunnen nemen.

Operatie Veritable

Modder en nog eens modder. Dat is de herinnering van hen die betrokken waren bij Operatie Veritable. Vanuit het Rijk van Nijmegen en het noorden van Limburg begon op 8 februari 1945 een onvoorstelbaar grote troepenmacht aan de opmars naar Duitsland. Door de dagenlange regen, inundaties en het felle, Duitse verzet kwamen de Canadezen en Britten maar langzaam vooruit. Pas op 23 februari konden Amerikaanse troepen, die vanuit het zuiden aanvielen, de Rijn oversteken. Amerikaanse generaal Dwight D. Eisenhower noemde Operatie Veritable “een bittere strijd van uithoudingsvermogen tussen de geallieerden en de Duitsers.”

Bevrijding van Oost- en Noord-Nederland

Begin april 1945 begon het Eerste Canadese Leger met de bevrijding van het oosten en noorden van Nederland. Vaak geholpen door informatie van het verzet rukten de Canadezen snel op en bevrijdden vele dorpen en steden. Daarbij gesteund door Franse para’s die landden in Drenthe en door Poolse en Belgische troepen die onder Canadees bevel stonden. De opmars bleef voortdurend stressvol door het onvoorspelbare gedrag van de Duitse troepen. Soms boden die hevig verzet, andere keren trokken ze zich terug zonder een schot te lossen.  Op de Waddeneilanden na waren de noordelijke provincies op 2 mei 1945 helemaal bevrijd. Drie dagen later capituleerden de Duitse troepen in Nederland. Toch moest het eiland Schiermonnikoog tot 11 juni wachten voor het als laatste Nederlandse gemeente zijn vrijheid terugkreeg.