De oorlogsevacué Johan Schot (1930) was een Haags ‘bleekneusje’ dat via de kerk enkele zomervakanties op de boerderij van de familie Bartels op de Slenke in Den Ham had doorgebracht. Hij verbleef er het gehele laatste oorlogsjaar en noteerde de dramatische gebeurtenissen van maandag 9 april 1945. Zondag 8 april was een gedenkwaardige dag; overal was het feest omdat Den Ham twee dagen eerder was bevrijd. Toch was het een vreemde situatie: ‘We woonden in het iets noordelijker gelegen gebied rond ‘De Groene Jager’, feitelijk in niemandsland. De Duitsers waren weg, maar de Canadezen waren er nog niet.’

‘Oom’ Gait Bartels en Johan gingen op maandag ‘gewoon’ aan het werk op het land. De boerderij stond op een driesprong. Ineens zagen zij een grote optocht van Duitsers aankomen op de fiets. Ze waren zwaar bewapend. Het was ongeveer 11.00 uur ’s ochtends. Plotseling was er het geratel van tanks die de zandweg in kwamen rijden. Direct daarna brak er een hevig gevecht los tussen Duitse soldaten en de Canadese Manitoba Dragoons. ‘Tante’, Wilhelmina Bartels-Pastink, de vrouw van Gait Bartels zat verscholen in een aardappelkuil. Toen ze het angstige vee wilde bevrijden werd ze door een salvo geraakt in hoofd en rug en overleed ter plekke. Niet lang daarna gaven de Duitsers zich over. Wilhelmina Bartels-Pastink werd op vrijdag 13 april 1945 begraven op de begraafplaats in Daarle, de plaats waar ze 55 jaar eerder werd geboren.