Calgary Highlanders  
In december 1944 waren de Calgary Highlanders in de buurt van Groesbeek gelegerd. De kerstdagen waren in aantocht en heel erg koud. Toen brigadegeneraal Megill en Luitenant-kolonel Ellis op 25 december hun compagnies aan het front bezochten om hun “Merry Christmas” te wensen hoorden ze dat ‘s nachts Duitse troepen op enkele honderden meters afstand van het front begonnen met het spelen van kerstmuziek, onder meer Jingle Bells, Holy Night en ook de Canadese volkslied O Canada. Een tijd lang luisterden de soldaten naar de muziek. Als reactie hierop haalden ze op de volgende dag hun eigen piper Angus Scott om de Duitsers het entertainment terug te betalen. Verder berichten de oorlogsdagboeken van relatief vreedzame dagen. 

The Toronto Scottish  
Enkele kilometer verderop hadden andere soldaten een soortgelijk belevenis. Bij Groesbeek, in de buurt van Landgoed den Heuvel, waren de Toronto Scottish gelegerd. Aan het front hoorden ze van de overkant van het front, een trompettist die het lied Silent Night aan het spelen waren. Dit zorgde voor het zingen van kerstliedjes aan beide kanten van het front. De Canadese soldaten meenden zelfs vrouwelijke stemmen bij de vijand te horen. In een persoonlijk verhaal dat na de oorlog was gepubliceerd geeft Majoor Grant toe dat de Duitse soldaten betere zangers waren dan de Canadese.  

Op 25 december ontvingen de Canadese soldaten zoals het traditie is, een prachtig kerstdiner door hun officieren. Bovendien ontvingen ze 65 kinderen uit de regio in het hoofdkwartier. Deze konden de prachtige kerstboom bewonderen en kregen cadeautjes van de soldaten.  

Hoewel het een feestelijke kerst was voor de soldaten, was de vreedzame stemming al snel weer voorbij. Er was geen staakt-het-vuren onderhandeld en op 26 december begon de realiteit van de oorlog weer voor de soldaten aan het front.