Het verhaal begint in de vroege morgen van 8 april 1945 toen Franse parachutisten bij Schoonloo waren geland. Frederik en Jantinus kwamen naar hen toe. De Fransen kregen een kop koffie aangeboden en de parachutes werden verborgen.  

Een Duitse soldaat fietste langs, zag het gebeuren en werd meteen gevangen genomen. De Franse para’s vertrokken vervolgens in noordelijke richting langs de weg naar een boerderij net buiten het dorp, ‘de Strubben’ genaamd, waar het tot een gevecht met de Duitse bezetter kwam.  

Deze gevechtsactie had meteen ernstige gevolgen. Twee Duitsers sneuvelden. Binnen een uur kwam een sterke Duitse eenheid met speurhonden naar Grolloo om richting Schoonloo te zoeken naar de Fransen. Ze vonden niemand omdat ze maar oppervlakkig zochten in de bossen en wellicht waren ze ook wat angstig wat hen te wachten stond met een eventueel treffen met de Franse para’s. 

De twee gesneuvelde Duitsers werden later op de dag per paard en wagen naar Schoonloo gebracht. Daar werden Frederik en Jantinus gesommeerd op de wagen te klimmen. Op dat moment moeten ze nog hebben gedacht dat zij moesten helpen met het begraven van de twee lichamen. Dat bleek al snel een misvatting.   

Die avond klonken achter de molen van Schoonoord schoten: vader en zoon Klaassens waren gefusilleerd wegens hulp aan de vijand. Hoe de Duitsers dat wisten? Dat moet haast wel verraad zijn geweest.