Op 14 april was het het Régiment de la Chaudière, van Leo Major, niet als enige regiment betrokken bij de bevrijding van Zwolle. Zo was de ‘tweede’ Canadese verkenner soldaat bij het Regina Rifles Regiment. Tussen 9:15 en 10:30 reed Lorenso Bergeron door Zwolle en legde er contact met de verzetsstrijder Jan Graver. Bergeron gaf net als Major door aan de legerleiding dat de Duitse soldaten zich hadden teruggetrokken. Ze bleken echter wel de beide IJsselbruggen opgeblazen te hebben bij hun vertrek naar de Veluwe. 
 

Met deze informatie durfde de legerleiding het aan om het bevel te geven tot de aanval. De verschillende regimenten trokken Zwolle binnen via Assendorp en via de Wipstrik. Inderdaad kwamen ze nog maar weinig weerstand tegen en om 11:00 meldde sergeant Frank Brown (7th Reconnaissance Regiment) over de radio: 'Am sitting on the steps of the Town Hall of Zwolle. No enemy'. Om 13:00 luidden de stadsklokken om de blijdschap over de bevrijding te vieren. 
 
Er ontstond een feeststemming onder de bevolking, die de bevrijders toejuichte op onder meer de Grote Markt. Aan de Grote Markt, in het gebouw van herensociëteit De Harmonie (tegenwoordig Café Blij), was ook het hoofdkwartier gevestigd van de Zwolse afdeling van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS). De BS hield met name in de eerste dagen na de bevrijding contact met de Canadezen en kreeg als taak om de toegangswegen van de stad te bewaken.