George Ernest Bergeron werd geboren op 17 januari 1920 in Montreal in het Franstalige Québec in Canada. Zijn ouders, Arthur en Lillian Bergeron, kregen nog twee kinderen, Paul en Madeleine. Nadat hij de universiteit had afgerond ging hij werken als accountant bij de Bank of Montreal. Bergeron werd in 1940 lid van het Canadese reserveleger en in september 1942 besloot hij om zich in te schrijven bij het Canadese leger, waarschijnlijk rond dezelfde tijd als zijn broer.

Eind 1942 startte hij met zijn training in het trainingskamp Valcartier in Québec. Na ongeveer anderhalf jaar training werd hij op 24-jarige leeftijd op zijn eerste uitzending naar Europa gestuurd. Halverwege juli 1944 kreeg hij de rank van kapitein en ging aan boord om naar het Verenigd Koninkrijk te gaan, waar hij twaalf dagen later aankwam. Tot eind 1944 bleef hij in het Verenigd Koninkrijk. Hij werd ingedeeld bij de vijfde brigade van de tweede Canadese infanteriedivisie, in het regiment genaamd ‘Les Fusiliers Mont-Royal’. Daarna werd hij eind november 1944 overgebracht naar het bezette Europa.

Op 26 februari 1945 werd George gepromoveerd van kapitein naar majoor. Ongeveer anderhalve maand later begon de strijd om de stad Groningen. Het regiment Les Fusiliers Mont-Royal kwam vanuit het zuiden naar de stad Groningen toe. Op 13 april 1945 bereikte het Canadese leger de stad. De Canadezen vielen aan vanaf het zuiden en het oosten, zodat de Duitse soldaten en de Nederlandse SS’ers niet naar Delfzijl konden vluchten. De strijd was zwaarder dan het Canadese leger had gedacht. De bruggen en kanalen die de oude binnenstad beschermden waren vooral een probleem. Veel bruggen moesten één voor één veroverd worden, want het Duitse leger had een groot aantal omhoog gezet, of zelf vernietigd.

Majoor Bergeron kreeg op de vroege ochtend van 15 april 1945 de opdracht om de Herebrug over te steken en het Hereplein te veroveren. De aanval werd gelanceerd en één eenheid stak met succes onder hevig Duits machinegeweervuur de Herebrug over. Tijdens deze actie werd nabij de Herebrug een gebouw in brand gestoken, waardoor de omgeving van de brug werd verlicht.

De compagnie onder bevel van majoor Bergeron was de volgende compagnie die overstak. Zijn leidende peloton probeerde naar voren te komen, maar werd geconfronteerd met geconcentreerd machinegeweervuur en stopte. Major Bergeron besefte het gevaar van een geïsoleerde compagnie aan weerszijden van het kanaal en ging naar voren en leidde het peloton vakkundig een voor een naar de overkant. Hierna plaatste hij ze in posities in de gebouwen. Ondanks de zeer zware weerstand van de Duitsers slaagde Bergeron er door zijn moed en vastberadenheid in de linker positie van het Hereplein te bezetten, waardoor de druk op de compagnie op zijn rechterflank werd verlicht en de rest van het bataljon in staat was om over te steken.

Nadat hij elk peloton had gepositioneerd, begon hij terug te keren naar het hoofdkwartier van zijn compagnie om rapport uit te brengen. Maar helaas zou hij het hoofdkwartier nooit bereiken, onderweg werd hij beschoten door een Duitse sluipschutter waardoor hij op slag werd gedood. Hij kreeg postuum de Nederlandse onderscheiding Bronzen Leeuw.  George is eerst begraven in Eelderwolde en ligt nu op de Canadese erebegraafplaats in Holten.