Het is een mistige ochtend. De aanval staat gepland om acht uur ‘s ochtends, maar een kwartier later wordt gemeld dat er veel Duitse sluipschutters actief zijn in het gebied. Twee soldaten aan geallieerde zijde komen om het leven. De aanval wordt uitgesteld. Om tien voor elf in de ochtend wordt de aanval alsnog gestart. De Canadezen trekken met ondersteuning van tanks en antitankkanonnen richting Posterenk. De plaatselijke bevolking houdt zich schuil in de schuilkelders en wacht af wat er gaat gebeuren.

Tegen de verwachting in loopt een Canadees regiment bij Posterenk tegen hevig verzet aan. De manschappen moeten voor elke vierkante meter vechten. In huizen en boerderijen hebben de Duitsers zich gepositioneerd, waardoor ze de aankomende Canadezen onder vuur nemen. In de molen van Posterenk is door de Duitsers een seinpost geplaatst, die in verbinding staat met de kerktoren van Duistervoorde waar een radiopost is ondergebracht. Hiermee worden de troepenbewegingen van de Canadezen naar de Duitse stellingen doorgeseind. De Canadese troepen nemen daarom de molen onder vuur, waardoor de molen beschadigd raakt. De molenaarswoning ernaast brandt volledig af.

Luitenant Richard Booth Savage, bevelhebber van een peloton, wordt gedood en twee Canadezen raken gewond. Sergeant James Scott neemt onmiddellijk het bevel over. Hij neemt het op tegen de Duitsers, waarbij hij twee Duitsers doodt en acht Duitsers gevangen neemt.

Dankzij de ondersteuning van tanks lukt het de compagnie om Posterenk nog op dezelfde dag, vrijdag 13 april, te zuiveren van de vijand. Het gaat helaas ten koste van meerdere huizen en boerderijen die tijdens de gevechten worden verwoest of in brand vliegen. Om 13.37 uur wordt gerapporteerd dat de compagnie Posterenk in veilige handen heeft. Er worden vijftig Duitsers krijgsgevangen gemaakt.

Hierna krijgen de Canadese troepen de orders om Wilp-Achterhoek te bevrijden zodat ze het kanaal Groote Wetering erachter bereiken. Daarna ligt de weg vrij naar het nog bezette Apeldoorn.

Aan Canadese kant zijn meerdere doden te betreuren die zijn omgekomen tijdens de bevrijding van Posterenk en omgeving. Een aantal gevallen Canadezen krijgt een tijdelijke rustplek in Posterenk en wordt na de oorlog herbegraven op de Canadese begraafplaats in Holten.