De wraakactie van Clem Ervine 

Assen is bijna bevrijd, maar de Duitse verdediging houdt hardnekkig stand bij de Groningerwegsebrug; doorstoten naar Groningen kan pas als deze klus is geklaard. De Canadese oorlogsvrijwilliger Clem Ervine sluipt samen met zijn maat richting brug. Tot een mitrailleur vanaf een boot in het kanaal zijn metgezel te grazen neemt. 

Clem wordt blind van woede. ‘Die Duitser moet dood’ zal hij hebben gedacht. Hij rende op de boot af, schreeuwde dat de schutter zich moest overgeven. Die gaf geen krimp, maar Clem zag twee Duitsers wegduiken bij het hoekpand bij de brug. Hij schoot twee magazijnen van zijn stengun leeg op het pand en schreeuwde naar de vijand dat ze zich over moest geven. 

Maar liefst vijftien Duitsers kwamen met de handen omhoog naar buiten, blij dat het voorbij was. Nog eens vijftien kwamen van elders tevoorschijn en met de stengun van Ervine in de rug marcheerde de verdediging van de brug af naar krijgsgevangenschap.  

De weg naar Groningen lag open, de vlaggen in Assen konden uit.