De aanvallende Duitsers slagen om half twee ‘s nachts erin de posities van de voorste Canadese eenheden binnen te dringen. Korporaal Herbert Dixen Stitt, ook wel ‘Herbie’ genoemd, krijgt de opdracht om te patrouilleren langs de hoofdweg die naar het centrum van het dorp Otterlo loopt. Het is een afstand van vijfhonderd meter en door deze weg te controleren kunnen de Canadezen de vijand uitschakelen voordat deze een sterke positie op de weg heeft.

Als Stitt zijn tank de weg op gaat, wordt hij onmiddellijk aangevallen door zwaar Duits vuur. Een granaat van een antitankwapen maakt een voltreffer op de ring van de geschutskoepel en vernietigt het verplaatsingsmechanisme volledig. Hierdoor kan het kanon niet meer vanuit binnen worden bestuurd. Hoewel de vijand slechts tien meter verwijderd is, klimt korporaal Stitt onmiddellijk uit zijn geschutskoepel en richt handmatig het kanon op de vijand. De daaropvolgende drie uur blijft Stitt in de duisternis van de nacht  de vijand op korte afstand aanvallen. Het lukt hem om kalm op de buitenkant van zijn tank te blijven, constant blootgesteld aan vijandelijk vuur, waarbij hij het kanon zelf bedient en de vijand met granaten en een pistool bestookt. Door zijn strijdlustige actie en moed weet Stitt met succes de hoofdstraat van Otterlo vrij te maken. Diezelfde ochtend nog ontvangt hij de Distinguished Conduct Medal voor zijn dappere actie.

Na een hectische nacht van strijd in Otterlo keren Herbie Stitt en de andere manschappen ‘s ochtends vroeg terug naar hun kamp en proberen wat uit te rusten. Herbie besluit een dutje te doen in het hoge gras, nadat hij zijn tank achter een kerk heeft gestationeerd voor reparatie. Het noodlot slaat toe als een vrachtwagenchauffeur met benzine zijn voertuig probeert te keren. Tijdens deze poging rijdt hij over de slapende Herbie heen. Herbie komt niet meer bij bewustzijn en sterft diezelfde middag op 17 april 1945 aan zijn verwondingen in het veldhospitaal van het regiment.

Het is een noodlottige gebeurtenis dat op de dag dat Otterlo is bevrijd, juist degene die ongedeerd het heetst van de strijd overleeft, even later het leven verliest bij dit tragische ongeval. Herbert Stitt wordt een dag later in Otterlo begraven en na de oorlog herbegraven op de Canadese oorlogsbegraafplaats in Groesbeek.

Bij de Slag om Otterlo worden in totaal vijftig Duitsers gedood, zeventig raken gewond en twaalf worden krijgsgevangenen. De resterende zeshonderd Duitsers weten de Grebbelinie te bereiken. Aan Canadese kant vallen twaalf doden en tientallen gewonden.