Er werd in die eerste maanden na de bevrijding veel gedaan om het verblijf van de Canadese militairen in Eelde en Groningen zo aangenaam mogelijk te maken. Overal waren comités, waarin burgers en militairen zitting hadden, die van alles organiseerden. Er waren sportontmoetingen, ontspanningsavonden, lezingen, cursussen. De Canadezen waren in veel gezinnen kind aan huis. De manschappen van het regiment waren onder meer gelegerd in het Familiehotel, de Twee Provinciën, in de Turnhal, in café de Passage, café Van Wijk en op het vliegveld Eelde.

De klemtoon lag heel sterk op sportontmoetingen: volleybal, basketbal, zwemmen en vooral zeilen op het Paterswoldsemeer. Verder waren er de nodige dancings in stad en streek, waren er herdenkingsdiensten en namen de Canadese militairen regelmatig deel aan bevrijdingsparades. De officiële parade in Eelde ter gelegenheid van de bevrijding werd op 23 mei 1945 afgenomen door Generaal H. Crerar van het 1e Canadese Leger. Het talrijke publiek zag 3000 Canadese voertuigen langskomen, waaronder Sherman tanks.

Het regiment gaf een eigen weekblad uit, “The 8th Hussar” met alle mogelijke informatie van en over de eigen manschappen, bestemd voor de direct betrokken officieren en militairen en voor familie en relaties. Het blad werd gedrukt door drukkerij Jacobs in Groningen tot de “Hussars” eind november weer naar huis gingen. In het blad stonden af en toe mini-interviews met Nederlandse meisjes, die hun indrukken gaven over de Canadese militairen.

Zo vond F. Galis dat de Canadezen goed waren in dansen en sport en zich goed wisten te kleden, maar dat ze te veel alcohol gebruikten en erg ontvankelijk waren voor vrouwelijk schoon. Ook Ina Bakker was het alcoholgebruik van de Canadezen opgevallen. Overigens vond ook zij, dat de Canadese militairen goede manieren hadden en erg sportief waren. De meeste manschappen van het regiment konden in november eindelijk weer terugkeren naar Canada.