Ondersteund door vier tanks trokken de Canadezen van het Westminster Regiment het gebied rond de beide dorpen binnen. Veel Duitsers dachten dat het haventje van Termuntenzijl een laatste ontsnappingsmogelijkheid naar Emden in Duitsland zou bieden, zodat zich hier veel militairen verzameld hadden.

Zo was het ook op het moment dat de Canadezen het vissersplaatsje op 30 april binnentrokken. Voor ongeveer 500 Duitsers vertrok de boot naar Emden echter te laat. Ze konden worden ingerekend voordat er een schot was gelost! Wat de Canadezen hier wel niet allemaal aantroffen was ongelofelijk: voertuigen van allerlei soorten, uitrusting, verschillende soorten wapens en munitie, magazijnvoorraden, stoommachines, boten en zelfs een complete hospitaal uitrusting.

Op maandagmiddag 30 april om 12 uur waren Termunten en Termuntenzijl geheel gezuiverd en eindelijk bevrijd. Het gebied was zeker nog niet veilig. De Batterie Termunten bleef de Canadezen de hele dag met zijn zware granaten onder vuur nemen. Ook de weg Woldendorp en Termunten lag nog flink onder vuur waardoor normaal verkeer niet mogelijk was. Later werd een huis in het gebied getroffen waardoor alles oplichtte. Een Canadese truck met munitie en rantsoenen was hierdoor ook beter te zien en werd uiteindelijk geraakt door een granaat van de Batterie.

Het geschut van de zeer nabije Batterij Termunten zou nog tot 1 mei 1945 de omgeving teisteren. Hierna werd de Batterij door de Duitsers geëvacueerd en de kanonnen onklaar gemaakt.