De Kanaaleilanden waren de enige regio van de Britse eilanden die tijdens de Tweede Wereldoorlog door Duitse troepen werd bezet. De bezetting van Jersey begon op 1 juli 1940, en de bevrijding vond plaats op 9 mei 1945. Gedurende een periode van twee jaar vanaf de herfst van 1941 werden ongeveer 6000 buitenlandse arbeiders - mannen en vrouwen - tegen hun wil door de Organisation Todt (OT) naar het eiland gebracht en gedwongen deel te nemen aan de bouw van betonnen vestingwerken. 

De arbeiders werden naar Jersey gebracht vanuit talrijke landen, waaronder Spanje, Frankrijk, België, Nederland, Tsjechoslowakije, Polen, Algerije, Marokko en burgers van de voormalige USSR, met name Russen, Oekraïners en Wit-Russen. Zij vielen in wezen in twee categorieën uiteen: de arbeiders uit West-Europa en Noord-Afrika waren dienstplichtigen of dwangarbeiders, maar zij werden betaald en konden zich buiten de werkuren vrij op het eiland bewegen, mits de avondklok in acht werd genomen. Sovjetburgers, met hun Slavische etniciteit, werden beschouwd als slavenarbeiders - zij ontvingen geen betaling, hadden geen vrijheid van gevangenschap, kregen de meest nominale rantsoenen en werden zeer vaak met wreedheid behandeld.

Deze route zal zich voornamelijk richten op de ervaringen van de dwangarbeiders en slavenarbeiders, maar omvat ook locaties die deel uitmaakten van de infrastructuur van de Organisation Todt (OT).