Bastenaken, een klein stadje omringd door het Ardense woud in het zuiden van België zou enkele maanden na de bevrijding een nieuwe aanval van de Duitsers te verduren krijgen. Hun doel was Antwerpen in te nemen, maar ze slaagden er niet in Bastogne op hun weg in te nemen, waardoor een 'uitstulping' ontstond door rond de stad op te rukken. Bastogne werd omsingeld, en een hevig beleg onder moeilijke omstandigheden begon.
Toen de Screaming Eagles van de 101st Airborne Division in Bastogne door de Duitsers werden omsingeld, waren de omstandigheden voor de Amerikaanse soldaten erg zwaar. Met weinig munitie, weinig voedselvoorraden en zelfs zonder winter-uitrusting, maakte de bewolkte hemel bevoorrading vanuit de lucht onmogelijk. Bovendien waren versterkingen een week verwijderd van Bastogne.
Een luchtaanval op de hulppost schakelde een groot deel van de medische compagnie uit en verwondde veel soldaten. Hoewel de Amerikanen qua aantal vijf keer in de minderheid waren, liet generaal McAuliffe zijn mannen een perimeter van 360 graden vormen rond de kanonnen van het 333ste Artillerie Bataljon. De troepen communiceerden snel en pasten hun posities aan om de aanvallende Duitse troepen het hoofd te bieden. Dit patroon zette zich voort gedurende de strijd.
Toen de Duitse commandant Lüttwitz de overgave van de Amerikaanse troepen eiste, antwoordde Generaal McAuliffe beroemd: "Aan de Duitse commandant. Noten!"
Uiteindelijk ging het luchtruim open en bereikten voorraden Bastogne via de lucht. Vliegtuigen kwamen de soldaten te hulp die zonder munitie voor hun artillerie kwamen te zitten. Uiteindelijk arriveerde Patton, die het Ardennenoffensief doorbrak. Dit alles zou echter niet mogelijk zijn geweest zonder de Screaming Eagles die Bastogne in handen hielden.
