This route take you through a beautiful, rural area. Along the way, you can stop at various spots, which are recognisable by a special bench, to learn about the liberation operations that took place at that location, from a different perspective. Here, you can not only discover what soldiers went through, but also how civilians experienced the war. An extra special part of the route is the bicycle bridge, which allows you to cycle right through the Overloon War Museum for free.Visit <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="http://www.venrayremembers.nl">www.venrayremembers.nl</a> for more information.

The Netherlands

Venray Remembers

Fietsroute kaart op www.venrayremembers.nl

schermafbeelding_2023-10-20_om_09.47.35.png

img_5397.jpg

venray_remembers.jpg

c_jacques_hendrix.jpg

On the other side

Held tegen wil en dankOp 15 oktober 1944 rukte zijn bataljon, het 4de bataljon van de King’s Own Shropshire Light Infantry op naar de spoorlijn Nijmegen – Venlo. De aanval loopt halverwege de middag vast in een boomgaard vlakbij het einddoel. Duitse mitrailleurs ratelen onafgebroken en de Shropshires liggen vast in het open terrein. Dan komt sergeant George Eardley in actie. Hoewel het zelfmoord lijkt, staat Eardley toch op. Vurend met zijn stengun en handgranaten gooiend, slaagt hij erin tot drie keer toe, zonder enige dekking, een Duitse mitrailleurpost uit te schakelen. Vier van zijn kameraden raken gewond. Deze acties leveren hem het Victoria Cross op.De hoogste onderscheidingHet Victoria Cross is de hoogste Britse dapperheidsonderscheiding, ingesteld door koningin Victoria in 1856 en tijdens de Tweede Wereldoorlog slechts 61 keer uitgereikt aan militairen van de Britse landmacht, meestal postuum. Voor acties in Nederland zijn het er tien, waarvan één, die van Eardley, voor de strijd in Noord-Brabant. De onderscheiding wordt overigens niet meteen toegekend want eerst moeten alle superieuren – tot aan de Britse vorst toe – hun goed­keuring hechten aan het voorstel.Op 2 januari 1945 krijgt de echtgenote een telegram dat haar echtgenoot de hoogste militaire onderscheiding heeft gekregen. Een paar dagen later arriveert Eardley zelf en wordt hij herenigd met zijn gezin. Hij wordt ingehaald als een held. Er zijn feestjes waarop zelfs filmsterren zich laten zien. Een maand later krijgt hij het Victoria Cross uit handen van koning George VI zelf die hem toevertrouwt dat hij blij is eindelijk weer eens deze onderscheiding aan een levende militair uit te kunnen reiken.Posttraumatisch stress syndroom?Dan lijkt er iets te gebeuren in het hoofd van Eardley. Hij slaat aan het fantaseren. Zo beweert hij dat hij de hoogste Duitse militair op Walcheren, generaal Daser, gevangen heeft genomen, wat helemaal niet waar is. Ook draagt hij de zogenaamde Italy Star, hoewel hij nooit in Italië heeft gediend. Het sterkste verhaal dat hij opdist, is dat hij generaal Rommel, de beroemde Woestijnvos, in Libië gevangen had genomen, maar dat deze wist te ontsnappen! En dat terwijl hij nooit in Afrika is geweest.In 1950 verlaat hij het leger. Binnen enkele maanden scheidt hij van zijn vrouw en begint de vervreemding van zijn drie kinderen. Hij hertrouwt, verlaat Congleton en krijgt een baan bij Rolls Royce. Bij een verkeersongeluk in 1964 komt zijn tweede vrouw om het leven en moet er een deel van zijn linkerbeen worden afgezet. Als zijn zoons hem opzoeken in het ziekenhuis zegt hij, ‘Fijn dat jullie zijn geweest, maar laat me nu maar weer met rust.’ Na vijf maanden trouwt Eardley voor de derde keer. In de zomer 1991 verhuist hij terug naar Congleton, zonder zijn kinderen te informeren. Hij overlijdt een paar maanden later.Een eenzaam afscheidOp 11 september 1991 kregen de kinderen van George Eardley een telefoontje van hun tante. ‘Hebben jullie de rouwadvertenties in de krant al gezien?’ De kinderen antwoordden ontkennend. ‘Jullie vader is overleden.’ Ze hadden hun vader toen al meer dan twintig jaar niet gesproken.Bij zijn uitvaart was de kerk bijna leeg, een schril contrast met de tumultueuze ontvangst in zijn geboortestad in 1944. Velen in de stad leken het verlaten van zijn gezin niet te zijn vergeten. Zijn twee zoons hebben op hun beurt hun vader wel vergeven. Na zijn dood zetten zij zich in voor zijn eerherstel en in 2004 werd in Congleton een levensgroot bronzen beeld van Eardley onthuld.Dit verhaal was onderdeel van Brabant Remembers, een programma rond 75 jaar Vrijheid in Noord-Brabant.<div data-youtube-video=""><iframe class="video" width="640" height="480" allowfullscreen="false" src="https://www.youtube.com/embed/zQJ0P3tZxF4" start="0"></iframe></div>

Laat me nu maar weer met rust

In juni 1944 zetten de geallieerden met de landing in Normandië de bevrijding van Europa in gang. De smalle strook land tussen Eindhoven en Arnhem die tijdens Operatie Market Garden is bevrijd, wordt langzaam maar zeker breder. Ruim vier jaar lang is de Tweede Wereldoorlog min of meer aan de inwoners van Overloon voorbij gegaan. Natuurlijk hebben ze wel Duitse militairen in hun straten gezien, maar van oorlogsgeweld is geen sprake.Als het front in september 1944 het Peeldorp bereikt, verandert het leven van de inwoners van Overloon radicaal. De Duitsers hebben zich in de omgeving ingegraven om de geallieerden een halt toe te roepen. Tussen de eerste gevechten door worden de inwoners van Overloon – en dus ook Harrie van Daal – verplicht om op stel en sprong hun huizen te verlaten en te evacueren.Op 12 oktober 1944 om 11.00 uur breekt de hel los boven Overloon. De geallieerden bestoken de Duitse stellingen met ongekend zware artillerie – maar liefst 230 kanonnen – en luchtaanvallen. Huis voor huis wordt Overloon door de Britten veroverd. Op 12 oktober is het laatste huis in Britse handen. Daarmee is Overloon bevrijd maar van het dorp is niet veel over.Wanneer Harrie van Daal na de Slag bij Overloon naar huis terugkeert, treft hij in en rond zijn dorp een totale verwoesting aan. Zijn eigen achtertuin is eigenlijk een tweede Ieper geworden.Maanden later loopt Van Daal door het kapot geschoten Overloonse bos met alle overblijfselen van de strijd. Samen met een bosarbeider bekijkt hij wrakken van tanks en mijnenvelden die met witte linten zijn gemarkeerd. Ter plekke be­sluiten zij dat hier een monument moet komen, bijvoor­beeld een museum, ter ere van de gevallenen en om de herinnering aan de vreselijke oorlog levend te houden.Ze leggen hun idee voor aan de burgemeester en natuurlijk, zoals dat hoort, aan de pastoor. Dertig burgers van Overloon leggen ieder 50 gulden in. Dit terwijl hun dorp in puin ligt en de heropbouw eigenlijk nog moet beginnen.Op 25 mei 1946 ging in Overloon het eerste museum over de Tweede Wereldoorlog in West-Europa open voor het publiek. Zelfs nog voordat het dorp volledig heropgebouwd was. Van Daal, die de publiciteit schuwde, bleef daarbij altijd de man op de achtergrond, als secretaris van het bestuur. Voor zijn inspanningen ontving hij onder meer het Duitse Bundesverdienstkreuz.Het was Harrie van Daal die de beroemde gedenksteen bij het museum liet oprichten: “Sta een ogenblik stil bezoeker en bedenkt dat de grond waarop gij nu vertoeft eens een van de felst omstreden sectoren was van het slagveld Overloon. Bitter is hier gevochten in man-tegen-man-gevechten. Vele jonge levens, aan de slagvelden van Nettuno en Normandië ontkomen, vonden onder deze bomen hun einde.”Dit verhaal was onderdeel van Brabant Remembers, een programma rond 75 jaar Vrijheid in Noord-Brabant.<div data-youtube-video=""><iframe class="video" width="640" height="480" allowfullscreen="false" src="https://www.youtube.com/embed/CjnNdfBVLug" start="0"></iframe></div>

Overloon: een tweede Ieper

De Vredeskerk is op initiatief van kapelaan W. Geerits in 1959 gebouwd. De kerk zou zowel een monument voor de vrede zijn (in een regio die zwaar getroffen was door de Tweede Wereldoorlog), als ook een functie moeten krijgen als parochiekerk. Wereldwijd werden gelden ingezameld. Met de totstandkoming van de zuilen op het voorplein werd de kerk voltooid.

Monument bij de voormalige Vredeskerk

Bij de oversteek van de Loobeek tussen Overloon en Venray leed het Britse leger op 15 en 17 oktober 1944 zware verliezen. Na een voorspoedige opmars door Noord-Frankrijk en België waren de Amerikanen van de 30ste infanterie ‘Old Hickory’ erin geslaagd het grootste deel van Zuid-Limburg te bevrijden. Vervolgens wilden de geallieerden op 17 september 1944 met een grootscheeps bevrijdingsoffensief (operatie ‘Market Garden’) vanuit België een doorstoot naar Duitsland forceren door met luchtlandingstroepen in een bliksemsnelle aanval bruggen in Noord-Brabant en Gelderland veilig te stellen. Er werden drie complete divisies gedropt. Maar de Rijnbrug bij Arnhem bleek een brug te ver. De Engelse para’s werden verrast door Duitse pantsertroepen en moesten zich onder zware verliezen terugtrekken in de Betuwe.Op 19 september 1944 stagneerde de Amerikaanse opmars in Zuid-Limburg, enkele kilometers ten noorden van Sittard. De bezetter was erin geslaagd in stelling te gaan bij twee door de geallieerde opmars ontstane bruggenhoofden: één stelling bevond zich op de westelijke Maasoever in Noord- en Midden-Limburg en de andere omvatte het gebied tussen Roermond en Susteren, begrensd door de Roer en de Maas (de ‘Roerdriehoek’). De frontlinie liep nu dwars door Limburg. In de daaropvolgende maanden ontstond in dit gebied een zware en bloedige strijd, waaronder ook de burgerbevolking zwaar te lijden had.In de omgeving van Venray en Overloon wachtte een gereorganiseerd Duits leger op de geallieerden. Van de fronten van België en Frankrijk weggevluchtte eenheden werden samengevoegd met geharde ‘Fallschirmjäger’ en fanatieke SS’ers. Deze samenstelling werd door de bezetter ‘Erste Fallschirmarmee’ genoemd. Hun generaal was Kurt Student. Zijn Britse collega aan de andere kant heette Whistler. Hij voerde legeronderdelen aan met namen die ontleend waren aan het Engelse landschap: de Suffolks, de Norfolks, de Easyyorks, de Warwicks en de Lancashires. Deze tegenstanders vochten in oktober 1944 in regen en modder een gruwelijke strijd.Op 12 oktober 1944 vuurden de honderden Britse vuurmonden 90.000 granaten af op Overloon en Venray. Hiermee werd de aanzet gegeven tot een fase in de Tweede Wereldoorlog die na alle aandacht voor de Slag bij Arnhem als ‘vergeten slag’ is aangeduid. Venray werd dagenlang vanuit de lucht gebombardeerd en met artillerie bestookt. Zelfs de psychiatrische inrichtingen werden in deze bloedige strijd niet gespaard. Op 17 oktober 1944 drong zuster Marie-Godelieve van Sint-Servatius er bij de Britse batterijcommandanten per koerier op aan op te houden met de beschietingen. Toen de kanonnen zwegen, waren 300 burgers van Venray en Overloon gedood, liep het aantal gesneuvelden aan geallieerde zijde in de honderden en bleek de bezetter een veelvoud van die getallen aan verliezen te hebben geleden.

Norfolk-monument

De overgrote meerderheid van de oorlogsdoden zijn Duitse soldaten die tijdens de oorlog hun dienstplicht vervulden. Maar ook SS-leden en oorlogsmisdadigers, Nederlandse collaborateurs, vrijwilligers van de Wehrmacht uit andere landen en burgers, waaronder vrouwen en kinderen, werden in Ysselsteyn begraven&nbsp;Hoe moeilijk is het niet om je te verzoenen met de vijand? Hoeveel generaties zijn daar wel niet voor nodig? Hier op deze begraafplaats in Ysselsteyn werkte 28 jaar lang Lodewijk Johannes Timmermans onophoudelijk aan de verzoening tussen Nederland en Duitsland. En dat terwijl hij zelf zwaar gewond raakte door een Duitse mijn.Op verzoek van de Amerikanen wordt kort na de Tweede Wereldoorlog begonnen met het op één centrale plaats in Nederland begraven en herbegraven van Duitse soldaten. De Nederlandse regering wijst daarvoor een grondstuk aan in Ysselsteyn, Limburg. Op dit terrein groeit beetje bij beetje een enorme en indrukwekkende begraafplaats waar ruim 31.500 Duitse gevallenen uit de Tweede Wereldoorlog uiteindelijk hun laatste rustplaats vinden. Zij worden aangevoerd vanuit Ameland tot Maastricht. Vaak zonder enige identificatie. Want in de hectiek van de oorlog hadden de Duitse soldaten die voor deze gevallenen moesten zorgen vaak niet de tijd om hun broeders te identificeren of een begrafenis ‘ met militaire eer’ te bieden. Zij hadden zelf wel andere zorgen en moesten vaak hun eigen hachje zien te redden. Dat verklaart voor een deel het grote aantal grafkruizen hier met de tekst ‘Ein unbekannter Soldat’.Kapitein b.d. Lodewijk Johannes Timmermans heeft zich vanaf 1948 tot aan zijn pensionering in 1976 ingezet om deze onbekende soldaten te identificeren, een waardig graf te bieden en hun naaste verwanten op te sporen en in te lichten. Daarnaast verzorgde hij rondleidingen en zette zich onvermoeibaar in voor verzoening tussen Nederland en Duitsland.En hoewel hij zelf slachtoffer was van een Duitse mijn die hem maandenlang blind maakte, had hij geen wraakgevoelens jegens de vijand. Hij kwam uit een sociaal gezin waarin menselijke waardigheid een groot goed was. Bovendien had een Duitse soldaat hem maandenlang verzorgd terwijl hij nog helemaal niets kon zien.'Goed of fout, we zijn vooral mensen', Kapitein b.d. Lodewijk Johannes Timmermans&nbsp; BezoekerscentrumHet in 2021 opgeleverde bezoekerscentrum vormt het centrale aanlooppunt voor alle bezoekers van de oorlogsbegraafplaats. Naast praktische informatie betreffende het bezoek aan de begraafplaats zelf, kan men hier ook terecht met allerhande vragen omtrent de oorlogsdoden die hier liggen.De nieuwe multimediale tentoonstelling vertelt de geschiedenis van de begraafplaats en biedt tevens de mogelijkheid om zélf de verhalen achter de kruizen te ontdekken. Aan de hand van verschillende datavisualisaties krijgt de bezoeker een indrukwekkende kijk op de bijzonderheden van deze begraafplaats en daarmee een unieke inkijk in de Duitse kant van de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Daarnaast kan er in onze uitgebreide database aan de hand van verschillende filters gezocht worden naar gesneuvelden en hun levensverhalen. Vele raadpleegbare foto’s, documenten en andere persoonlijke items zijn aan deze levensverhalen gekoppeld.Ook zijn er in het bezoekerscentrum ruimtes beschikbaar voor vergaderingen, lezingen en presentaties die meestal in het kader van onze educatieve projecten hier plaatsvinden. De expositie is 7 dagen per week gratis te bezoeken van 9.00 tot 17.00 uur.Aufrecht GehenAufrecht gehen is een theatrale audiotour op de enige Duitse militaire begraafplaats van Nederland, langs 32.000 betonnen kruisen over 17 hectare grond. Na succesvolle luistervoorstellingen presenteert Aufrecht gehen nu een gratis app. Aufrecht gehen is er voor je oren, waarin iedereen een stem krijgt. Welke grens bepaalt of je held, dader of slachtoffer bent? Aufrecht gehen vertelt de waargebeurde verhalen waar je nog nooit oren naar had en zoekt alle denkbare grenzen op in het nadenken en spreken over vrijheid en vrede. Juist hier. Juist nú, tijdens het Jaar van Verzet. Want verzet houdt niet op bij een landsgrens, ook niet als het oorlog is. Voel jij je veilig genoeg om over de grens van je land, je huis, je huid te reiken? Klik&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="http://aufrechtgehen.eu/geluidsvoorstelling/">hier</a>&nbsp;om de app te downloaden of geluidsfragmenten te beluisteren.&nbsp;<div data-youtube-video=""><iframe class="video" width="640" height="480" allowfullscreen="false" src="https://www.youtube.com/embed/UCsn4f2DKs8" start="0"></iframe></div> <div data-youtube-video=""><iframe class="video" width="640" height="480" allowfullscreen="false" src="https://www.youtube.com/embed/wp_8g_K9szw" start="0"></iframe></div>

Duitse Oorlogsbegraafplaats

In september-oktober 1944 zijn in het Nederlands-Duitse grensgebied verschillende plaatsen waar hardnekkig strijd wordt geleverd. Zo ook rondom Overloon en Venray. Britse troepen onder leiding van generaal Whistler voeren dagenlang een verbeten strijd uit om eerst Overloon te bevrijden. &#13;
Op 14 oktober is de weerstand eindelijk gebroken en kan generaal Whistler zijn tanks en manschappen vanuit Overloon richting Venray sturen. Vanuit de kerktoren van Venray kunnen de Duitsers de troepenbewegingen van de geallieerden steeds gadeslaan en tijdig doorgeven aan hun Nebelwerfer-en artillerie-eenheden. Die nemen op hun beurt de Britten steeds onder vuur. Het terrein tussen de twee dorpen bestaat uit zompige weidegronden, door de veelvuldige regen uit hun oevers getreden beken en zware bebossing. Geen makkelijk terrein voor de duizenden kilo's zware Sherman-en Churchill tanks. &#13;
De Duitsers hebben de bruggen over de Loobeek, op de weg van Overloon naar Venray en Merselo Venray, opgeblazen. Bovendien hebben ze ontelbaar veel mijnen gelegd. De uitgestrekte mijnenvelden zijn een forse hindernis die alleen met zogenaamde vlegeltanks kan worden bedwongen. Deze tanks met hun stalen vlegels slaan zich letterlijk een weg door de weilanden. Terwijl op de grond meter voor meter wordt bevochten, krijgt Venray het vanuit de lucht ook zwaar te verduren. De toren van de St. Petrus Banden-kerk, wordt het doelwit van gecombineerde aanvallen van Britse Typhoon jachtbommenwerpers en veldartillerie. De toren, de Wachter van de Peel genoemd, moet hoe dan ook worden uitgeschakeld. Pas op woensdag 18 oktober rijden de eerste Britse tanks een zwaar beschadigd Venray binnen. Van de 'Wachter van de Peel' is niet veel meer over.&#13;
&#13;
 &#13;

De Wachter van de Peel

In Overloon en omgeving vond tijdens de Tweede Wereldoorlog een zeer grote veldslag plaats. Toen de geallieerden de brug bij Arnhem niet hadden kunnen innemen, zochten ze naar een andere route om Duitsland binnen te vallen. Bij Overloon kwam het tot een tankslag. Nadat de 7e Amerikaanse Pantserdivisie was stuk gelopen op de verbeten Duitse weerstand, namen de Britse 11e Pantserdivisie en de 3e Infanteriedivisie het over.Met geconcentreerd granaatvuur veegden de Britten Overloon op 12 oktober 1944 bijna van de kaart. Ze vielen aan vanuit de bossen bij Stevensbeek en openden met meer dan 200 kanonnen die opgesteld stonden bij St. Anthonis, Oploo, Stevensbeek en De Rips het vuur. Daarna volgden gevechten van huis tot huis in de straten van Overloon. Nadat Overloon was ingenomen, was de strijd nog niet gestreden. In de bossen vonden nog felle gevechten plaats. En de strijd bij de Loobeek was zo heftig dat de beek de bijnaam ‘Bloedbeek’ kreeg. Op woensdag 18 oktober bevrijdden de geallieerden Venray. De Slag bij Overloon was gewonnen.Fietsroutes Liberation Route De Liberation Route Brabant vertelt het verhaal van de bevrijding, maar toont ook wat de Tweede Wereldoorlog heeft betekend voor gewone Brabanders. Acht fietsroutes van circa veertig kilometer, verspreid over Noord-Brabant, leiden je langs Brabant Remembers-verhalen, luisterzuilen van de Liberation Route Europe, monumenten en musea, die samen de impact van de oorlog op Noord-Brabant zichtbaar maken. Onderweg brengt een app op locatie de verhalen tot leven. De routes zijn te bestellen via <a href="http://webshop.visitbrabant.com" rel="noopener noreferrer" target="_blank">webshop.visitbrabant.com</a>Toeristische informatie Museumpark 1 (Overloon). GPS code: 51° 34' 12.8634"N 5° 57' 12.42"O

De slag bij Overloon

Oorlog hoort in een museum thuis. Dát is de boodschap van het Oorlogsmuseum in Overloon. In het museum in dit mooie en bosrijke park beleeft u de bezetting en de vervolging, maar ook het verzet en D-Day. En natuurlijk ook de Slag om Overloon tijdens de bevrijding van Zuid-Nederland. Als bezoeker wordt u uitgenodigd om mee te denken over oorlog en onderdrukking. Hoe ver mag je gaan als het gaat om het behouden en desnoods terugwinnen van vrijheid? <iframe class="ql-video" frameborder="0" allowfullscreen="true" src="https://www.youtube.com/embed/9unKREiyxJ8?showinfo=0"></iframe>

War belongs in the museum. That is the motto of the Dutch National War and Resistance Museum, which is one of two theme museums in Liberty Park. In the National War and Resistance Museum, the history of the Second World War is presented.

Here, you will see how it came to be that, over a period of just five years, more than fifty million people lost their lives. But also how the oppressed population managed to cope very resourcefully with the restrictions and shortages. Attention is paid to the resistance in the time of occupation, and also to nature of the persecution. And finally, of course, to Liberation, with special attention to the Battle at Overloon.

Oorlogsmuseum Overloon

Op een na zijn alle 280 graven (een Nederlands graf) op deze begraafplaats van Britse soldaten. 265 van hen waren soldaten 14 van hen waren vliegeniers. De meeste soldaten die hier liggen stierven tijdens de gevechten die tussen oktober en november 1944 in dit gebied plaatsvonden.

All but one of 280 the graves (one Dutch grave) on this cemetery belong to British soldiers. 265 of them were soldiers 14 of them were airmen. Most of the soldiers lying here died in the fighting that took place in this area between October and November 1944.

Britse Oorlogsbegraafplaats Overloon

De meeste van de 692 militairen die begraven liggen op de Venray War Cemetery zijn omgekomen in de omgeving van Venray tijdens de Slag om Overloon, een onderdeel van Operatie Aintree. Op het terrein zijn 628 Britse, 22 Canadese, 5 Nieuw-Zeelandse, 4 Australische, 1 Poolse en 30 ongeïdentificeerde graven. Daarnaast ligt er ook een oorlogscorrespondent begraven. In 2020 werd de Stichting Adoptiegraven CWGC Venray War Cemetery opgericht. Deze stichting biedt geïnteresseerden de mogelijkheid om een graf te adopteren op de begraafplaats om ervoor te zorgen dat de militairen en hun verhalen niet vergeten worden.

Venray War Cemetery is a Commonwealth war grave in Venray. 692 soldiers who died during the period from October 1944 to March 1945 are buried here. Venray was liberated by Allied troops in the middle of October 1944.

Most of the 692 soldiers buried at the Venray War Cemetery died near Venray during the Battle of Overloon, which was part of Operation Aintree. On the site there are 628 British, 22 Canadian, 5 New Zealand, 4 Australian, 1 Polish and 30 unidentified graves. There is also a war correspondent buried.

In 2020 Stichting Adoptiegraven CWGC Venray War Cemetery (Adopting Graves CWGV Venray War Cemetery Foundation) was founded. This foundation gives interested parties the possibility to adopt a grave on the graveyard, to make sure the soldiers and their stories will not be forgotten.

Aan de andere kant - fietsroute

Foto's

Locaties en verhalen langs de route