De 33-jarige Louise Boitard uit Normandië trotseerde de maatschappelijke verwachtingen tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk in de Tweede Wereldoorlog. In een tijd waarin vrouwen werden ontmoedigd om publiekelijk betrokken te raken bij de oorlog, koos Boitard ervoor om een moedig standpunt in te nemen. In plaats van les te blijven geven, sloot ze zich aan bij het Armée des volontaires, een van de eerste Franse verzetsorganisaties. Onder de codenaam "Jeanine" werkte Boitard onvermoeibaar aan het ondermijnen van de bezetters, ondanks de levensgevaarlijke risico's die dit met zich meebracht.

Haar werk in het verzet was zowel divers als heldhaftig. Boitard hielp 68 geallieerde vliegeniers in veiligheid te brengen en leidde hen vaak door gevaarlijk terrein. Ze vervalste ook cruciale documenten voor verzetsleden, bood onderdak aan strijders in haar huis en zorgde zelfs voor verweesde Joodse kinderen, die ze een toevluchtsoord bood te midden van de onrust. Tijdens de bevrijding van Caen in 1944 vocht ze mee met de Vrije Franse Strijdkrachten en toonde ze een niet aflatende toewijding aan de vrijheid van haar land.

Een van Boitards belangrijkste bijdragen na de oorlog was haar betrokkenheid bij het opzetten van een vrije pers in Normandië. Na jaren van Duitse propaganda werd ze stichtend lid van Liberté de Normandie, de eerste krant in de regio die na de bevrijding werd uitgegeven. Deze publicatie was essentieel voor het herstel van een stem voor het Franse volk in de nasleep van de bezetting.

Als erkenning voor haar moed en toewijding werd Boitard onderscheiden met het Croix de Guerre met Bronzen Ster. Haar eervolle vermelding omschreef haar als een moedige Française die onder bombardementen bleef om verzetsarchieven te redden en hachelijke missies ondernam om haar kameraden te helpen.

Na de oorlog wijdde ze haar leven aan het welzijn van kinderen, geïnspireerd door Zweedse kinderverzorgingsmodellen, en richtte ze vier kinderdagverblijven op in Caen om de toekomst van de volgende generatie in Frankrijk veilig te stellen. Boitards nalatenschap is een bewijs van de vitale en vaak over het hoofd geziene rol die vrouwen speelden in het verzet tijdens de oorlog.