Alphonse Noël, geboren op 23 oktober 1922 in Pointe-Alexandre, New Brunswick, nam in 1941 op achttienjarige leeftijd dienst in het Canadese leger. Afkomstig uit een Acadische familie (Franse kolonie aan de Atlantische kust van Noord-Amerika), sloot hij zich aan bij het North Shore (New Brunswick) Regiment en trainde in Canada voordat hij naar Engeland ging. In mei 1942 werd hij ingedeeld bij de A-compagnie onder majoor Archie MacNaughton.

Noël's cruciale moment kwam op D-Day, 6 juni 1944, toen het regiment landde in Normandië bij Saint-Aubin-sur-Mer. Onder zwaar Duits vuur vochten Noël en zijn kameraden door prikkeldraad, mijnen en sluipschutters om het dorp te ontruimen. Tijdens intense huis-aan-huis gevechten werd MacNaughton gedood en Noël zelf raakte gewond door een kogel van een sluipschutter en een granaat. Ondanks zijn verwondingen bleef hij vechten en hielp hij het dorp veilig te stellen en zijn medesoldaten te beschermen.

Na D-Day trok Noël's regiment door Frankrijk en vocht door het zwaar versterkte dorp Tailleville. Nadat hij nog meer verwondingen had opgelopen, werd hij naar Engeland gestuurd om te herstellen. Noël keerde in juli 1944 terug naar Frankrijk en nam in de maanden daarna deel aan de brute Slag om de Schelde, een van de belangrijkste gevechten voor de Canadese strijdkrachten.

Toen de oorlog in 1945 eindigde, keerde Noël terug naar Canada en herenigde zich met zijn broer Julien voordat hij terugging naar Lamèque. Hij had verschillende banen, waaronder die van postmeester van Lamèque gedurende 25 jaar. In 1948 trouwde hij met Augustine Savoie en ze kregen vijf kinderen.

Noël was een toegewijd gemeenschapsleider en was betrokken bij het Royal Canadian Legion en de plaatselijke kredietvereniging. In 1984 keerde hij met zijn gezin terug naar Europa om de plaatsen waar hij gevochten had te bezoeken, waaronder Normandië en België. Zijn oorlogservaringen zijn vastgelegd in zijn memoires, Mes Souvenirs de la Guerre 1939-1945. In 2004 werd er in Tailleville een gedenkteken aan hem gewijd. Noël overleed op 7 mei 2009 en liet een erfenis van moed en dienstbaarheid achter.