Luxemburg
Deel
Groothertogin Charlotte (geboren 23 januari 1896, overleden 9 juli 1985) was het staatshoofd van het Groothertogdom Luxemburg vanaf 1919. De bezetting van Luxemburg door het Duitse leger zorgde ervoor dat de groothertogelijke familie en de regering het land verlieten en uiteindelijk hun toevlucht zochten in het Verenigd Koninkrijk en Canada. In 1945, bij haar terugkeer naar Luxemburg, bezocht ze de regio's die verwoest waren tijdens de 'Slag om de Ardennen'.
Groothertogin Charlotte werd geboren op 23 januari 1896 in het kasteel van Berg, Luxemburg. Ze was de tweede dochter van groothertog Guillaume IV en groothertogin Maria Ana. Ze besteeg de troon na de troonsafstand van haar zus Marie-Adélaïde in januari 1919.
Tegen de dreigende propaganda van nazi-Duitsland in de jaren 1930 ontwikkelden de Luxemburgers sterke patriottische gevoelens in het hart waarvan ze groothertogin Charlotte plaatsten.
Op 10 mei 1940 vielen Duitse troepen het neutrale Groothertogdom binnen. Na een geheime beslissing die samen met de regering werd genomen, verlieten groothertogin Charlotte en haar familie Luxemburg en zochten hun toevlucht in Frankrijk. Via Spanje en Portugal kwamen ze in het Verenigd Koninkrijk terecht. Uiteindelijk werd de officiële zetel van de Luxemburgse regering gevestigd in Londen, terwijl de groothertogelijke familie in Montréal, Canada, ging wonen.
Tijdens haar verblijf in Canada reisde ze verschillende keren naar de Verenigde Staten om president Franklin D. Roosevelt te ontmoeten.
Vanaf november 1942 woonde ze in de buurt van Londen. Haar echtgenoot, Prins Félix, diende in het Noordelijke Commando van het Britse leger. Haar oudste zoon, kroonprins Jean, was vrijwilliger en diende bij de Ierse Garde.
Groothertogin Charlotte sprak de Luxemburgers in totaal 14 keer toe vanuit het buitenland via de BBC op de radio.
Toen Luxemburg op 10 september 1944 door Amerikaanse troepen werd bevrijd, werden prins Félix en kroonprins Jean begroet door de bevolking van de stad, blij dat ze hun vrijheid hadden herwonnen.
Bij haar terugkeer uit ballingschap, op 14 april 1945, werd de Groothertogin thuis verwelkomd door een enthousiaste menigte. Ze was niet alleen het staatshoofd van Luxemburg, maar ook het symbool van het verzet van het land en de beschermster van het Luxemburgse volk.
In de daaropvolgende maanden bezocht ze de regio's die waren verwoest tijdens de 'Slag om de Ardennen' in de winter van 1944-1945, waardoor het gevoel van solidariteit in het land werd versterkt.
Op 12 november 1964, na 45 jaar regeerperiode, deed groothertogin Charlotte afstand van het koningschap ten gunste van kroonprins Jean.
Ze stierf op 9 juli 1985 op 89-jarige leeftijd, vijftien jaar na haar man.