Marie Wassiltchikoff werd op 11 januari 1917 geboren als kind van prins Illarion Wassiltchikoff, die lid was van het Russisch parlement. Na de Oktoberrevolutie emigreerde haar familie uit Rusland. Marie groeide vervolgens op in diverse Europese landen, waaronder Duitsland, Frankrijk en Litouwen, waar ze als secretaresse op een Britse legatie werkte. Hoewel ze geen Duitse staatsburgers waren, gingen Marie en haar zus Tatjana in januari 1940 aan de slag bij de Duitse omroep en vervolgens bij de voorlichtingsdienst van het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken in Berlijn.

Hier onderhield Marie banden met leden van de Duitse aristocratie die haar familie al had opgebouwd in de Weimarrepubliek. Onder hen waren Claus von Stauffenberg en Adam von Trott zu Solz. Laatstgenoemde was zelfs haar baas. In deze periode begon Wassiltchikoff een dagboek bij te houden. Het groeide uit tot een gedetailleerd verslag van het Duitse verzet in Berlijn en van de toekomstige deelnemers van het complot van 20 juli 1944 in het bijzonder. Het dagboek gaf ook een beeld van de discussie en de opvattingen van de Duitse aristocratie over de oorlog en het nazisme. Een ander deel ging over haar ervaringen in Berlijn in oorlogstijd en de geallieerde luchtaanvallen, met name de bombardementen op de dierentuin van Berlijn.

Tijdens de laatste maanden van de oorlog werd ze geëvacueerd naar Wenen, waar ze als verpleegster zou werken. Na de oorlog trouwde ze met een Amerikaanse legerofficier en verhuisde ze naar Parijs. Hier openden ze een klein architectenbureau. Na de dood van haar echtgenoot ging ze in Londen wonen. Daar maakte ze haar dagboek klaar voor publicatie. Anderhalf jaar voor haar dood bracht ze nog een bezoek aan haar geboortestad, Leningrad. Marie Wassiltchikoff overleed op 12 augustus 1978 in Londen.