In de nacht van 3 op 4 oktober duurde de beschietingen bijna tien uur. Tientallen burgers overleefde de bombardementen niet. Het was de tol voor de bevrijding. De Duitsers verlieten die nacht het centrum, de volgende middag kwamen de Canadese bevrijders aan.

In de weken daarna ging de strijd verder in het noorden van de gemeente, waar de Duitsers twee weken standhielden achter de Antitankgracht.

De bevrijders werden op handen gedragen. De vreugde was enorm, maar woede was er ook. Kapellenaren die van collaboratie werden verdacht, kregen het hard te verduren tijdens de straatrepressie.

Oorlogssporen op een oorlogsmonument

Er waren weinig zichtbare sporen van de bevrijding in Kapellen, behalve op het monument voor de gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog. Het beeld van de treurende moeder van Theo Blickx raakte beschadigd tijdens het bevrijdende bombardement. De handen waren eraf gevallen en er waren sporen van ingeslagen granaatscherven.

Na de oorlog besloot de gemeente om het beeld niet te herstellen. Het monument eerde vanaf dan ook slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. Op de achterkant van het monument preken de namen van gesneuvelde militairen, verzetsstrijders en politieke gevangenen uit Kapellen.