Ru Paré werd in 1896 in Druten als Henrica Maria Paré geboren. Ze ging in Nijmegen naar school en verhuisde in 1919 naar Den Haag. In de jaren 20 en 30 werd ze een bekende kunstenares en ze sloot zich aan bij toonaangevende kunstenaarsgroepen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verzette ze zich op verschillende manieren tegen de Duitse bezetter. In 1942 weigerde ze zich aan te sluiten bij de Kultuurkamer, iets wat door de Duitse bezetter op dat moment werd verplicht voor alle kunstenaars. Zo kon ze niet exposeren en mocht ze haar werk niet verkopen. Maar wat nog belangrijker was: Ru bracht nu haar tijd door met het organiseren van onderduikadressen voor Joodse kinderen. Voor 52 kinderen was ze bekend als Tante Zus. Ze zorgde voor geld en voedselbonnen voor de families en samen met haar kunstenaarsvrienden vervalste zij persoonsbewijzen. Haar oude schilderkist kreeg een dubbele bodem en veranderde zo in een koffer waarmee ze allerlei benodigdheden zoals kleren en speelgoed naar de families kon brengen. Alle 52 kinderen overleefden de oorlog. Ondanks haar contacten met de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO) opereerde Ru vooral zelfstandig.

Na de oorlog hield Ru Paré contact met enkele kinderen en bezocht ze Israël. Dankzij een initiatief van de kinderen kreeg ze in 1968 ook de titel Rechtvaardige onder de Volkeren, een titel voor niet-Joden die Joden in de Tweede Wereldoorlog hebben gered.

Ru vond het helpen van de kinderen vanzelfsprekend en ze praatte er bijna niet over. In 1972 overleed zij in Den Haag. In Druten is inmiddels een straat naar haar vernoemd. Vanaf deze straat heb je zicht op haar geboortehuis op de Waalbandijk.