Vrijwel niets in de stad herinnert aan deze twee naoorlogse tragedies. Wat er in augustus en oktober 1945 was gebeurd, wisten tot zelfs 70 jaar later nog maar weinigen. 

Dankzij de oprichting van een monument en enkele publicaties waarin onder meer vriendjes, broertjes en zusjes van de slachtoffertjes na zoveel jaren hun verhaal over de ingrijpende gebeurtenissen kwijt konden, kwam er in 2015 een eind aan het langdurige zwijgen. Hun verhalen, foto’s en videobeelden van de onthulling zijn te vinden op de website www.spikmaalbroek.nl

Elk jaar wordt het monument door honderden belangstellenden bezocht. Op 30 december houdt hier ook de jaarlijkse voettocht halt die vanuit Roermond leidt naar het monument voor veertien in de oorlog gefusilleerde inwoners van Roermond, enkele honderden meters over de Duitse grens, op een paar kilometer van dit monument.

Op Maalbroek, een gehucht onder de rook van Roermond, kwamen op dinsdagmiddag 14 augustus 1945 twee jongens om het leven en raakten een moeder met twee kleine kinderen zwaar gewond. Bij een poging om het kruit met een bijl uit een achtergelaten Duitse granaat te halen, explodeerde het projectiel, met noodlottig gevolg voor: Jan Diels (11) en Jan Lamers (13). 

Vlakbij dit monument kwamen op zondagmiddag 7 oktober 1945 negen jongens van De Spik om het leven en werden er twee gewond. Hoewel het gebied kort tevoren door Duitse mijnenruimers was gezuiverd, ontdekten de jongens toch nog een achtergebleven Duitse anti-tankmijn. Toen ze het projectiel probeerden te openen, volgde een ontploffing. Zeven jongens werden op slag gedood en twee anderen bezweken in de loop van de middag aan hun verwondingen: Jan Stox (14), Har Coenen (10), Sjra Coenen (13), Piet Coenen (14), Cor van Cann (9), Bair van Cann (12), and Sjra van Cann (14), Harrie Sanders (8) and Lei Sanders (14).