Slagveld

De strijd om Nieuweschans: Een Canadese aanval op de grens

Nederland

Markeren

Deel

Route

Op 22 april 1945, toen de zon opkwam boven de oostelijke Nederlandse grens, lanceerde de 3rd Canadian Infantry Division een operatie om het schiereiland Rheiderland te ontruimen, een gebied aan de oostelijke rand van Nederland. In het hart van deze operatie lag het kleine grensstadje Nieuweschans.

De opmars werd aangevoerd door de pantserwagens en dragers van het 7de Verkenningsregiment, ook bekend als de 17de Duke of York's Royal Canadian Hussars. Deze troepen hadden een reputatie opgebouwd als de "ogen van de divisie". Hun missie: vooruitlopen op de hoofdmacht, vaak grote risico's nemen om de vijand te lokaliseren en kritieke punten veilig te stellen voordat de infanterie arriveerde.

Die ochtend, onder een bewolkte hemel en de altijd aanwezige dreiging van Duits verzet, raasde Troop 1 van 'A' Squadron over de snelweg naar de brug bij Nieuweschans. Hun orders waren om de brug te veroveren voordat de Duitsers hem konden vernietigen. Toen ze de brug bereikten, waren alle zintuigen op scherp en verwachtten hinderlagen of explosieven. Maar het geluk was aan hun kant: de brug was intact en de omgeving leek rustig. Toch namen de Canadezen geen risico. Ongeveer 35 soldaten groeven zich snel in rond de brug, gesteund door drie machinegeweren, mortieren en een antitankgeweer. Ze wachtten in gespannen stilte op een tegenaanval die, gelukkig, niet kwam.

Elders was het gevaarlijker. Een ander eskadron trok ten zuiden van Nieuweschans om een andere weg over het kanaal naar Duitsland te vinden. Toen ze op een Duitse wegversperring stuitten in de buurt van Bunde, braken er gevechten uit. Twee pantserwagens en twee verkenningswagens werden geraakt en Canadese troepen werden vastgehouden door vuur van kleine wapens en bazooka's.

Tijdens deze chaos reed korporaal Dawson dapper met zijn voertuig vooruit en gebruikte het Bren kanon om vijandelijk vuur van zijn kameraden weg te leiden. Zijn opoffering stelde de rest van zijn troep in staat zich terug te trekken, hoewel hij en verscheidene anderen daarbij gedood werden. De acties van Dawson hielpen grotere verliezen te voorkomen en toonden de moed die deze laatste gevechten kenmerkten.

Ter ondersteuning van de verkenningstroepen werden Canadese tanks naar het gebied verplaatst. Artillerie-eenheden en infanterie van de Queen's Own Rifles of Canada, Le Régiment de la Chaudière en het North Shore (New Brunswick) Regiment rukten ook op naar Nieuweschans en nabijgelegen Duitse steden als Bunde en Weener. Duitse strijdkrachten gaven niet op. Zelfrijdende kanonnen openden het vuur vanaf de overkant van het kanaal en vijandelijke troepen bleven weerstand bieden vanuit goed voorbereide posities langs dijken en spoorlijnen. Maar de Canadese opmars ging door.

Op 23 april had de Canadese infanterie de rand van Nieuweschans bereikt. De wegen van de stad waren met mijnen ontsloten en er waren nog enkele Duitse verzetshaarden. Maar halverwege de ochtend hadden de Canadezen zich een weg naar binnen gevochten. De slag was gewonnen en de grens was nu in geallieerde handen. De inname van Nieuweschans was meer dan een tactische overwinning. Het was symbolisch, het moment waarop de Canadese troepen Duitsland binnenkwamen na maanden van zware gevechten in Frankrijk, België en Nederland. Voor veel soldaten betekende het het begin van het einde.

Adres

Verlengde Hoofdstraat, 9693 AB Bad Nieuweschans