Er werden strikte bevelen gegeven aan de 21e legergroep met daarin de Canadese troepen die op 6 juni 1944, D-Day, in Normandië landden. Er werden veel slachtoffers verwacht en er werden orders gegeven over hoe de oorlogsslachtoffers in het veld begraven moesten worden als ze niet direct naar een begraafplaats gebracht werden.

De grootte en afmetingen van het graf werden gedetailleerd beschreven, tot en met hoe identiteitsschijven in verzegelde containers aan de voet van een kruis of gedenksteen aan het hoofd van een graf moesten worden bewaard. Dit waren lessen die waren geleerd na de Eerste Wereldoorlog en die werden ingevoerd om ervoor te zorgen dat alle lichamen werden geïdentificeerd en een passende, gemarkeerde begraafplaats konden krijgen. Voor de burgerbevolking in Noordwest-Europa werden veldgraven gezien door de lokale bevolking.

Na de dood van Major Ramsay en Lance Bombardier Karos op 31 augustus 1944 werden ze begraven in een veldgraf bij het dorp Belbeuf. Lokale dorpelingen in Frankrijk verzorgden de veldgraven lang nadat het leger was vertrokken. Tussen 31 augustus 1944 en 6 december 1944 verzorgde een groep kinderen en volwassenen in Belbeuf het graf van deze twee mannen, dat werd gefotografeerd (exacte datum niet vastgelegd).

Op 6 december 1945 werd een brief van een districtsarchief naar het ministerie van Nationale Defensie gestuurd. De brief bevatte details over hoe mevrouw Dumont naar het plaatselijke districtsarchief was gegaan en een foto had overhandigd van het veldgraf met een groep plaatselijke Franse burgers die hun respect betuigden aan de Canadese mannen die tijdens de bevrijding van het dorp en het gebied in 1944 waren gedood.

Mevrouw Dumont wilde dat de foto naar de families van Major Ramsey en Lance Bombardier Karos werd gestuurd, omdat ze dacht dat die geïnteresseerd zouden zijn in de foto. De brief bevestigt helaas dat het kantoor de twee soldaten echter niet kon identificeren en dat de foto op dat moment niet met de families werd gedeeld zoals de bedoeling was.

De foto en de woorden van mevrouw Dumont toonden het respect van de Franse burgers voor degenen die hun land bevrijdden.

In oktober 1945 werden de twee mannen uit het veldgraf in Belbeuf gehaald en herbegraven op de Canadese begraafplaats in Calais.

Burgers die de graven zagen en leefden in de tijd dat Canadese soldaten in het dorp waren, zouden dit nooit vergeten en gaven de verhalen door aan toekomstige generaties.