Frankrijk
Markeren
Deel
Route
Van 1940 tot 1944 was Calais het toneel van burgerverzet tegen de Duitse bezetting. Door middel van sabotage, het verzamelen van informatie en ontsnappingsnetwerken riskeerden de inwoners dagelijks hun leven om zich te verzetten tegen de nazi-heerschappij.
Vanaf de eerste dagen van de Duitse bezetting werd Calais een centrum van clandestien verzet. Al in juni 1940 verleenden burgers zoals Lionel de Pinho hulp aan ontsnapte Britse soldaten. Er ontstonden al snel netwerken - vooral de groep "Jean de Vienne" - die inlichtingen verzamelden en vluchtroutes organiseerden voor geallieerd personeel. Sommigen van hen bereikten de onbezette zone via een keten van onderduikadressen van Calais tot Bourges.
Het lokale verzet ontwikkelde zich snel. Sabotage van Duitse telefoonlijnen werd routine, met nachtelijke kabelonderbrekingen gedurende 1940 en 1941. Vergelding volgde snel: arrestaties, boetes en gijzelingen van burgers. Desondanks gingen deze acties onverminderd door, wat de groeiende weerstand van de bevolking liet zien.
Het verzet produceerde ook valse documenten en verspreidde anti-Duitse pamfletten en slogans. Verschillende netwerken, waaronder Alibi en Pat O'Leary, waren betrokken bij het verbergen en evacueren van geallieerde vliegeniers die boven de regio werden neergeschoten. Hele families namen deel, vaak tegen een hoge prijs. Veel leden werden gearresteerd en naar de gevangenis gestuurd of gedeporteerd naar concentratiekampen. Sommigen, zoals Marie Merlin en Emile Taillefesse, keerden nooit terug.
De verzetsinspanningen escaleerden in 1942 en 1943 met aanvallen op de Duitse logistiek en installaties. Saboteurs lieten treinen ontsporen, beschadigden bouwmachines die gebruikt werden door de Organisation Todt en vernielden opslagplaatsen met brandstof, apparatuur of voedsel. Openbare infrastructuur zoals transformatoren en werkplaatsen waren ook doelwit.
In 1944, toen de geallieerden oprukten, werd de sabotage meer gecoördineerd en intensiever. Spoorlijnen, telefoonnetwerken en zelfs V1-faciliteiten voor vliegende bommen werden ontwricht. Leden van de netwerken Jade-Fitzroy, WO en Farmer gaven essentiële steun aan de geallieerde zaak, ondanks de voortdurende dreiging van arrestatie of executie.
Calais betaalde een hoge prijs voor zijn verzet. Velen werden gedeporteerd, geëxecuteerd of gevangen gezet. Toch speelden de volhardende acties van haar burgers een cruciale rol in het verzwakken van de Duitse greep op de regio.
Adres
Bd des Alliés, 62100, Calais