​​Het Eerste Canadese Leger en de Britse 21e Legergroep waren de Seine overgestoken en waren vanaf dat moment bezig de resterende Duitse troepen te verdrijven terwijl de geallieerden naar het oosten oprukten. De Canadezen waren vanuit Rouen naar het noorden opgerukt naar Dieppe. Een klein aantal Britse eenheden was aan het Eerste Canadese Leger toegevoegd om te helpen bij deze taak.

​De 49e en 51e Infanteriedivisies zouden naar het westen oprukken, richting het gebied rond Le Havre. Ze waren begonnen de stad en de haven te omsingelen. Op 5 september begon het voorbombardement voor Operatie Astonia met meerdere bombardementen op de stad en de verdedigingswerken. Dit werd geïntensiveerd en op 10 september kwam ook de Royal Navy in actie. HMS Warspite en HMS Erebus met kanonnen van wel 15 inch. 

Met de steun van de Royal Air Force (RAF), de Royal Navy en de 4e en 9e Army Group Royal Artillery werd een enorme hoeveelheid munitie op de verdedigingswerken rondom de stad afgevuurd. Tijdens een grote RAF-aanval wierpen meer dan 1.800 bommenwerpers bijna 10.000 ton munitie af. 

Om 17.45 uur op 10 september openden de schepen van de Royal Navy het vuur op de kustverdediging en tijdens een laatste RAF-aanval werd nog eens 5000 ton bommen afgeworpen. Ten oosten van Le Havre begonnen eenheden van de Britse 49e Infanteriedivisie vervolgens de Duitse verdedigingslinies en antitankgrachten aan te vallen. 

Tijdens deze verdere bombardementen op de verdedigingswerken kreeg de 1st East Riding Yeomanry de opdracht om een regimentair schietoefening uit te voeren. De gepantserde eenheid in Sherman-tanks zou in totaal ongeveer 60 tanks hebben geteld. Alle tanks werden ingezet om op doelen te vuren. Ze hadden de opdracht gekregen om elk 60 kogels per tank af te vuren. Dit was ter ondersteuning van de artillerie. Hierdoor zouden ongeveer 3.600 kogels door de tanks op Duitse posities zijn afgevuurd. 

Op 11 september werd de aanval voortgezet toen de Britse troepen de dorpen aan de rand van Le Havre bevrijdden. Hierdoor werden de resterende Duitsers teruggedrongen naar de buitenste verdedigingslinies van de stad.

Op 12 september waren zowel de 49e als de 51e Infanteriedivisie de stad binnengetrokken en was het nu de taak om de resterende Duitsers te verdrijven. Om 11.45 uur gaf de Duitse commandant van het garnizoen zich over aan de Britse troepen. De stad Le Havre was eindelijk bevrijd. Dit betekende ook de bevrijding van de regio Normandië. Dit was de laatste plaats die werd bevrijd in de regio waar de geallieerden op 6 juni 1944 waren geland.