Frankrijk
Markeren
Deel
Route
De formidabele 'Todt Batterij' en zijn vier grote betonnen schachten kijken tot op de dag van vandaag uit over het Kanaal en de kustlijn van Kent. De batterij werd gebruikt als onderdeel van de oorlogspropaganda van de Nazi's in de vroegere oorlogsjaren, toen de Duitse bezettingsmacht liet zien wat geallieerde troepen te wachten stond die naar Frankrijk zouden komen of het Kanaal zouden oversteken.
Na de bezetting van Frankrijk door de nazi's begonnen de Duitse strijdkrachten de kustlijn te verdedigen. In augustus 1940 waren de vier formidabele betonnen kazematten gebouwd, die oorspronkelijk de 'Seigfried batterij' werden genoemd.
De batterij en de buitenste verdedigingswerken waren verspreid over het gebied van de vier hoofdkazematten. De vier grote kazematten bevatten elk een 381mm (15inch) kanon. Deze kanonnen konden tot 50 km ver vuren. Het belangrijkste doel was om marinevaartuigen en schepen in het Kanaal aan te vallen.
De buitenste verdediging bestond uit mitrailleurposities, munitie opslagbunkers, commandoposten en inkwartiering. Rond de locatie van de Todt Batterij zijn nog steeds veel van deze kleinere betonnen structuren te vinden. De batterij was omgeven door prikkeldraad en grote mijnenvelden.
Bij de bouw waren de kanonnen niet overdekt en stonden ze op open platforms, maar in 1941 werden de kazematten gebouwd om meer bescherming en verhulling te bieden tegen de geallieerden. Deze waren volledig voltooid in januari 1942.
In februari 1942 werd de naam van de batterij veranderd van 'Seigfried' in 'Todt' ter ere van de Duitse geniegeneraal Fritz Todt die op 8 februari omkwam bij een vliegtuigongeluk.
Tussen1938-1942 had hij de 'Organisation Todt' opgericht, waarbij meer dan een miljoen mensen werden ingezet als dwangarbeiders voor het uitvoeren van bouwprojecten. Dit resulteerde in tienduizenden mensen die leden onder zware omstandigheden en als gevolg daarvan stierven.
Vier officieren, 49 onderofficieren en meer dan 330 Kreigsmarine (marine) personeelsleden werden aan de batterij toegewezen. De taken varieerden van het bemannen van de grote 381mm kanonnen tot de verdediging van de batterij.
De batterij loste haar eerste schot op 20 januari 1942 en haar laatste op 29 september 1944.
De batterij werd veroverd door de North Nova Scotia Highlanders en de Highland Light Infantry of Canada, Canadese 3e Infanterie Divisie op de middag van 29 september.
In het oorlogsdagboek van de Highland Light Infantry stond na de inname van de batterij: 'Nu kunnen de mensen in Dover zich tot op zekere hoogte ontspannen, wetende dat de kanonnen over het Kanaal tot zwijgen zijn gebracht.'
Adres
Foret d’Haringzelles