In de ochtend van 18 september verplaatste het hoofdkwartier van de QOR zich dichter naar de frontlinie vanuit La Chapelle-les-Boulogne naar Boulogne.

Om 05:30 trokken A en B compagnieën van de QOR op om te beginnen met de bevrijding van de noordelijke helft van de stad, in de richting van het St. Pierre gebied. Terwijl ze oprukten, namen ze Duitse krijgsgevangenen die daar gelegerd waren.

Om 10u00 was de QOR dicht bij het noordelijke treinstation en kwam opnieuw onder zwaar granaatvuur van de duitse troepen. Er werd genoteerd dat kapitein Parkinson en CSM Hess van de hoofdkwartier compagnie in dit gebied waren vertrokken om het lichaam van luitenant Stewart op te halen.

Luitenant John Stewart was verbonden aan de QOR maar diende in de Lorne Scots, 3de Verdedigings- en Tewerkstellingspeloton. Hij was daar om als jonge officier gevechtservaring op te doen. De vorige dag was hij gedood door machinegeweervuur. Nadat hij was teruggehaald, raakten kapitein Parkinson en de inzittenden van de jeep gedesoriënteerd. Ze staken de rivier de Liane over in de richting van de Duitse verdedigingswerken in het havengebied die het vuur op hen openden. Alle drie de mannen sprongen uit de jeep terwijl ze onder vuur lagen, ze raakten gewond maar keerden terug naar de Canadese linies. De kapitein stierf later aan zijn verwondingen.

Aan het eind van de dag zou de QOR hun positie rond het Boulogne college behouden.

Luitenant John Stewart werd aanvankelijk begraven in een veldgraf, dit was naast de muur van een school, wat nu het Lycee Mariette aan de Rue de Beaurepaire is. Het veldgraf was in de grond van wat nu de tuin van nummer 71 is. Op 23 juli 1945 werd hij opgegraven en herbegraven op de Canadese Oorlogsbegraafplaats van Calais, perceel 7, rij E, graf 4. Hij was 21 jaar oud en had een lange carrière achter de rug. Hij was 21 jaar oud en ging bij het leger na een opleiding en werk in de munitiehandel. Deze veelbelovende jonge Canadese officier werd in berichten vermeld voor zijn diensten aan de oorlogsinspanning.

Kapitein Parkinson kwam in 1939 bij de QOR en diende aanvankelijk in Newfoundland. Hij diende drie jaar overzee en landde in Frankrijk op D-Day, 6 juni 1944. Hij raakte gewond tijdens de gevechten om Caen. Na zijn verwonding in Boulogne werd hij naar een veldhospitaal gebracht waar hij aan zijn verwondingen overleed. Hij werd oorspronkelijk begraven in een veldgraf vlakbij de kerk in La Capelle-lès-Boulogne. In juli 1945 werd hij herbegraven op de Canadese Oorlogsbegraafplaats van Calais in perceel 6, rij B, graf 1.