De bouw van deze grote bunker begon in 1941 toen de Duitse bezetting een jaar naderde. Het was ontworpen als commandopost met meer dan 60 individuele kamers. Het ontwerp van dik beton bood bescherming tegen eventuele geallieerde bombardementen.

Tussen 1941 en 1944 werd de commandopost door verschillende Duitse commandanten gebruikt. Binnen het bunkercomplex was een telefooncentrale. Deze werd gebruikt voor communicatie tussen kustbatterijen in de regio aan de kustlijn en de havens van Duinkerken, Calais en Boulogne-sur-Mer.

Op 30 september 1944 rukte de Canadese 3rd Infantry Division op naar Calais en nam de overgave van het Duitse garnizoen in. De Canadezen vonden dit bunkercomplex bij toeval en vernietigden bij binnenkomst de telefooncentrale met vlammenwerpers.

In de jaren 1960 werd de bunker omgebouwd tot een museum dat gebruik maakt van de meeste kamers. Er zijn 60 verschillende soorten uniformen te zien die tijdens de Tweede Wereldoorlog door zowel de geallieerden als de Duitse-strijdkrachten werden gedragen.

Het museum vertelt het verhaal van de Duitse bezetting tot de bevrijding van Calais en brengt verschillende verhalen van beide kanten samen.