De CWGC-begrafenissen op de begraafplaats begonnen tijdens de Eerste Wereldoorlog. In 1939, met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, meldden Canadese mannen zich vrijwillig om voor het Gemenebest te vechten en de stad Rouen werd opnieuw getroffen door een wereldoorlog. Er zijn 314 Tweede Wereldoorlog begravingen op de begraafplaats. Sommigen waren krijgsgevangenen uit ziekenhuizen in Rouen die aan hun verwondingen stierven en hier werden begraven.

In totaal liggen er negen Canadezen op de begraafplaats begraven die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. De stad werd op 30 augustus 1944 bevrijd door de Canadese strijdkrachten.

Flight Sergeant Coon en Pilot Officer O'Neil van de Royal Canadian Air Force, No.582 Squadron kwamen op 4 mei 1944 om het leven. Ze waren opgestegen van RAF Little Staughton, Oxford, Verenigd Koninkrijk. Hun operatie was het bombarderen van een Luftwaffe vliegveld in Montdidier, Frankrijk. Het Lancaster bommenwerpervliegtuig waarin ze zaten werd neergeschoten en stortte neer bij Beaulieu-les-Fontaines waarbij zes van de zeven bemanningsleden omkwamen.

Piloot-officieren Carlson en MacKay van de Royal Canadian Air Force, No.138 Squadron voerden Special Executive Operations (SOE) uit vanaf RAF Tempsford, Verenigd Koninkrijk. Op 8 juni 1944 stegen ze op in hun Halifax bommenwerper als onderdeel van Operatie Donald 26, op weg naar een locatie in Frankrijk. De Halifax stortte neer rond Doudeville, de bemanning werd hier vlakbij begraven voordat ze naar deze begraafplaats werden overgebracht.

Pilot Officer Brett en Flight Sergeant Batt, Royal Canadian Air Force, No. 226 Squadron kregen op 18 augustus 1944 de opdracht om het leger te ondersteunen door vuurpijlen te droppen rond grondoperaties in Bernay. Tijdens deze operatie ging het Mitchell bommenwerpervliegtuig verloren en zowel Brett als Batt kwamen om, terwijl de andere twee bemanningsleden uit het vliegtuig ontsnapten. In februari 1949 werd een foto van het graf waar beide mannen begraven liggen naar de families van de mannen gestuurd. De brief informeerde hen over waar ze begraven waren en verzekerde hen dat het graf altijd verzorgd en onderhouden zou worden door de CWGC in de hoop dat de families troost zouden vinden in deze wetenschap.