Nadat ze de rivier de Leda bij Eklum waren overgestoken, ondervonden de Canadese troepen aanvankelijk geen weerstand en trokken ze Leer binnen zonder verliezen. Luitenant Jack Saunders leidde zijn peloton langs de linkerkant van een straat in de richting van het stadhuis, terwijl het peloton van luitenant Bruce Nickerson gebouwen aan de rechterkant ontruimde.

Terwijl het peloton oprukte, zagen ze rechts van hen twee Duitse soldaten tussen de huizen door een zijstraat induiken. Toen ze nog twee soldaten zagen die probeerden weg te glippen, nam luitenant Bruce Nickerson een snelle beslissing. Om te voorkomen dat ze geflankeerd zouden worden, stuurde hij zijn peloton die straat uit. Snel achtervolgden ze de vluchtende Duitse soldaten en slaagden erin hen in een hoek te drijven en in een tuin gevangen te nemen.

Op dat moment waren Luitenant Nickerson en zijn mannen het peloton van Luitenant Jack Saunders aanzienlijk voor en bevonden ze zich in de buurt van het belangrijkste burgergebouw van de stad, het stadhuis. Het ontbreken van wachtposten suggereerde dat de vijand zijn posities had verlaten. Nickerson vertrouwde erop dat het gebouw leeg was en naderde voorzichtig de deur, die niet op slot was. Samen met zijn sergeant Lawson ging hij het gebouw binnen.

Eenmaal binnen ontdekten ze nog een deur die naar een grote kamer leidde. Tot hun verbazing waren er twintig Duitse officieren, waaronder een brigadier, drie kolonels en talloze kaarten en documenten op tafel. De Duitse officieren draaiden zich geschokt om, duidelijk niet verwachtend gestoord te worden door vijandelijke troepen. Na een gespannen pauze gaven ze zich zonder weerstand over. Nickerson realiseerde zich al snel dat de vluchtende schildwachten hun posities hadden verraden door hun superieuren niet te waarschuwen.

Buiten werden de gevangen officieren grondig gefouilleerd door het peloton. Kapitein Fairwater arriveerde snel om de situatie te beoordelen. Onmiddellijk gaf hij Nickerson het bevel om zijn peloton naar een nabijgelegen Duits marine hospitaal te sturen. Het doel was om de faciliteit snel veilig te stellen. Het peloton ging voorzichtig verder en vond het hospitaal onverdedigd en stelde het veilig zonder enige weerstand te ondervinden.

Op dat moment hadden de Canadese troepen de westelijke helft van de stad stevig in handen. Nu hun sector veiliggesteld was, was het tijd voor de volgende fase, het uitbreiden van het bruggenhoofd naar het noorden. De operatie verliep volgens plan, met het momentum aan de kant van de Canadese troepen.