omgeving worden snel bevrijd en de drie bataljons van de 154e Brigade worden door de bres in het Duitse front gestuurd. Dan gaat het al snel wat minder vlot. Aan de zuidelijke rand van Sint-Michielsgestel gaat het op dramatische wijze bijna mis.

Ver voor de Schotse infanterie, de voetsoldaten, rijden Sherman tanks van het 144e Royal Armoured Corps plus wat lichte verkenningswagens van het 2e Derbyshire Yeomanry. De tanks zijn erop gebrand zo snel mogelijk de Dommel te bereiken, maar een kilometer buiten Sint-Michielsgestel stuiten ze op een Duitse wegversperring. Als die is genomen, stuiten de aanvallers op een tweede, een derde en een vierde. De voorhoede staat nu aan de rand van het dorp, vlakbij de afslag naar het kleinseminarie Beekvliet. Kogels vliegen in het rond. Enkele burgers komen al snel in levensgevaar.

Links en rechts van de weg staan twee grote boerderijen. Het dichtst bij het dorp woont de familie Spierings. Hun boerderij wordt al snel in brand geschoten en het gezin zoekt een veilig heenkomen. Daar schuin tegenover woont de familie Kapteijns. Als het schieten begint rent het gezin naar de geïmproviseerde schuilkelder voor het huis. Daar zijn ze voorlopig veilig, tenminste zo lijkt het. Maar dan vallen er Duitse mortiergranaten omlaag en vliegt het dak in brand. Wat erger is, het brandende dak stort in, begint te schuiven en komt gedeeltelijk bovenop de schuilkelder terecht. De familie zit nu gevangen. Iedere seconde telt. Vader Kapteijns wurmt zich een weg naar buiten. Hij trekt de aandacht van de geallieerde militairen die in gevecht gewikkeld zijn met de Duitsers. Een paar draaien zich om en rennen terug. Ze beginnen onmiddellijk met spades de brandende resten te verwijderen. Ze zijn net op tijd en kunnen de familie redden. Die moet zich voorlopig schuilhouden naast de militairen in de sloot langs de weg, in ieder geval tot even later de laatste Duitse verdedigers zijn verjaagd.