Het 1e Bataljon Black Watch van luitenant-kolonel J.A. Hopwood is al vroeg op weg op maandag 30 oktober. De voorgaande nacht in het buurtschap Zandschel was bijzonder onrustig, want de Schotten werden van alle kanten beschoten door terugtrekkende Duitse troepen. Hun doel voor die dag is Waspik Boven, het deel van Waspik ten zuiden van de spoorlijn.  De opmars verloopt aanvankelijk erg vlot. De Duitsers lijken verdwenen en om 09.40 uur is de voorste eenheid, de B Compagnie opgerukt tot aan de wegsplitsing. Rechts gaat de weg het dorp in, links loopt hij naar de Hooge Brug over de ’s Gravenmoerse Vaart. Deze oeververbinding is gedeeltelijk vernield zien de Black Watch. Maar hij zal toch veroverd moeten worden. Dan breekt de hel los.

Goed opgestelde Duitse militairen openen het vuur en een felle strijd ontbrandt in Waspik Boven. Het is duidelijk dat de tegenstand te groot is voor één compagnie en al snel trekken ook de andere drie naar voren en is het hele bataljon in gevecht verwikkeld. Geweren knallen, mitrailleurs knetteren en mortiergranaten ontploffen. Uiteindelijk moet ieder huis worden ingenomen en pas om 14.00 uur is Waspik Boven in Schotse handen. In totaal vallen er twintig doden en  gewonden aan Schotse kant. Het is nu aan het volgende bataljon om de rest van Waspik in te nemen.

Ook bij de Hooge Brug is de strijd fel. En er zijn voorbeelden van heldenmoed, waarvan er een resulteert in een onderscheiding. Korporaal Leslie Pretlove wordt door Hopwood voorgedragen voor de Military Medal, de hoogste onderscheiding voor niet-officieren. Het peloton waar Pretlove in dient (37 man) krijgt opdracht de brug te veroveren. Bij de aanval over open terrein raakt de commandant zwaargewond. Terwijl de kogels om zijn oren fluiten zorgt Pretlove ervoor dat de officier in veiligheid wordt gebracht. Hierna veroveren hij en zijn sectie (zeven man) de brug onder aanhoudend Duits vuur. Pretlove laat zich niet afleiden door Duits vuur. Voor deze prestatie krijgt hij de onderscheiding. Deze wordt in 1945 uitgereikt door Veldmaarschalk Montgomery zelf.