Nederland
Markeren
Deel
Route
De Schotse militairen zijn amper welkom geheten, als vanaf de overzijde van de Bergsche Maas een Duits granaatvuur losbarst.
Op maandag 30 oktober 1944 trekt het 5e Bataljon van de Queen’s Own Cameron Highlanders onder luitenant-kolonel Derek Lang op naar het centrum van Waalwijk. Op het Raadhuisplein heeft zich een grote en zeer enthousiaste menigte verzameld om de bevrijders te verwelkomen. “De oranje ballen vliegen door de lucht,” schrijft de 19-jarige Bertha Herman in haar dagboek.
Waarnemend burgemeester Smolders verschijnt op het bordes om de Schotten toe te spreken: “Officier, ik heet u van harte welkom in deze gemeente en zeg u zowel persoonlijk, alsmede namens de bevolking van Waalwijk hartelijk dank voor de bevrijding van de gemeenschappelijke vijand, onder wiens zwaar en drukkend juk wij ruim viereneenhalf jaar hebben moeten zuchten. Hoewel het voor mij een buitengewoon prettige en aangename taak was om u het welkom in deze gemeente toe te roepen en u dank te zeggen voor onze bevrijding had ik toch liever gehad dat dit had kunnen worden verricht door den burgemeester E.C.J. Moonen die door onzen gemeenschappelijken vijand met nog een ander burger uit deze gemeente op zoo lafhartige wijze is gefusilleerd. Zij zijn als helden gevallen, wel niet op het slagveld, maar voor ons Vaderland. Zij en ook hen die bij de bevrijdiing van onze plaats zijn gevallen willen wij in allen eerbied gedenken.” De bevolking juicht, springt en danst. Spontaan klinkt het Wilhelmus en het God Save the King.
Wat belooft een mooi feest te worden, wordt ruw verstoord door een Duits granaatvuur vanaf de overzijde van de Bergsche Maas. Iedereen zoekt haastig een veilig onderkomen. De Schotten laten het vuur niet onbeantwoord, maar aan het einde van de middag flakkert de Duitse beschieting vanuit het Land van Heusden en Altena weer op en opnieuw valt een slachtoffer: op weg naar een schuilkelder wordt de 33-jarige Kees Loonen dodelijk getroffen.
Het begint te dagen: Waalwijk is dan wel bevrijd, maar de vijand is nog erg dichtbij. Voor hoeveel ellende dat nog zal zorgen, kan niemand op dat moment vermoeden. Tot aan het einde van de oorlog in mei 1945 zal Waalwijk in de frontlinie liggen.