Na de geslaagde oversteek over het Afwateringskanaal van ’s-Hertogenbosch naar Drongelen op zaterdag 4 november 1944 maant de divisiecommandant, generaal Rennie, zijn troepen tot haast. De opmars richting Bergsche Maas gaat dan ook door tijdens de nacht. Bijna alle Duitse troepen trekken zich terug over de Heusdense brug. Als die om 05.30 uur op zondag 5 november definitief de lucht in gaat, is er  alleen nog een achterhoede ten zuiden van de rivier. Hun enige uitweg is de pont bij Herpt.

Die achterhoede wordt gevormd door de laatste honderd man van het SS-bataljon Gillhöfer. Deze eenheid nam in september deel aan de beroemde slag om Arnhem en is eind oktober naar Noord-Brabant gestuurd om de zwakke verdediging achter het kanaal te versterken. Als achterhoede moeten de SS’ers zo lang mogelijk zien stand te houden alvorens zich terug te trekken. In de loop van de zondagmiddag wordt al snel duidelijk dat de terugtocht niet eenvoudig zal worden. Door de harde wind en de golfslag zijn al drie boten omgeslagen. Daarnaast maken Schotse kanonnen een oversteek lastig en het besluit valt om te wachten tot het donker wordt. De Duitse strijdmacht stelt zich op rond het kruispunt in het hart van het dorp.

Maar zo lang wachten de Schotten niet. Infanterie, ondersteund door een aantal Sherman tanks, opent halverwege de middag het vuur op de veerpont. Vlammenwerpers worden ingezet om de laatste Duitsers uit het centrum van Herpt te verjagen en rond vijf uur ’s middags is het Duitse verzet gebroken. De SS’ers vluchten naar de Maas en varen in kleine bootjes naar de overkant. De meesten slagen erin veilig aan te komen, maar tweeëntwintig mannen worden getroffen door accuraat Schots vuur en verdrinken in het koude water van de Bergsche Maas.