Mariënkroon ligt op het terrein van het voormalige kasteel Onsenoort, waarvan de monumentale middeleeuwse toren nog in goede staat verkeert. De historische naam Onsenoort (Honsoirde) leeft in Nieuwkuijk nog voort in het gilde, de Harmonie en de Heemkundekring.  Het domein wordt in 1904 gekocht door de Kloosterorde van de Cisterciënzers van Pont Colbert (nabij Versailles) vooral om het toen nog gure klimaat voor religieuzen in Frankrijk tijdelijk te ontvluchten. Ze zullen ruim een eeuw blijven. In 1957 wordt Mariënkroon tot Abdij verheven. Tijdens de oorlogsjaren gaan de bewoners van Mariënkroon al steeds meer assistentie verlenen in de omliggende parochies, waardoor de kloostergemeenschap geleidelijk aan steeds meer een open karakter krijgt.

Dan breken vanaf half oktober 1944 de weken van de bevrijding aan. Bijna onafgebroken worden door de tanks en kanonnen aan de zuidkant van het Drongelens Kanaal granaten afgevuurd op de kerktorens van Drunen en Nieuwkuijk en hun omgeving. Maar Mariënkroon ligt daar ver genoeg vandaan, in een soort niemandsland tussen de dorpen en biedt dus een veilig toevluchtsoord. Door de kennis van het kasteel en de betrokkenheid bij bouwwerkzaamheden vanaf 1904, is bij de plaatselijke bevolking bekend, dat het complex van Mariënkroon over uitgebreide en stevige kelders en gangen beschikt.

Een steeds toenemende stroom van mensen, vooral uit de directe omgeving, meldt zich aan de poort. Naar schatting vinden ruim 1.700 mensen hier een schuilplaats. Het wordt een geweldige logistieke operatie om al die mensen een zindelijk verblijf te kunnen geven, van eten te voorzien, de zieken te verzorgen. Er worden zelfs negen kinderen geboren. Naar de grondlegger van de orde, Sint Bernardus, zijn al deze kinderen Bernadette dan wel Bernard genoemd.

Mede door deze onbaatzuchtige opvang is er altijd een sterke en warme band blijven bestaan tussen de bevolking van Nieuwkuijk en ‘de Poaters’, want zo wordt Mariënkroon in de volksmond nog altijd aangeduid. In 2002 is het terrein overgedragen aan de Focolarebeweging. In 2016 en 2017 zijn de laatste twee paters overleden, onder wie abt Gerardus Hopstaken, en daarom leeft Mariënkroon nu voort zonder de aanduiding ‘Abdij’.