Een drukte van jewelste
In de ochtend van zaterdag 4 november 1944 vormt Hoeve De Klinkert het hart van een waaier aan activiteiten. Het café dient om te beginnen als hoofdkwartier van de 152e Brigade die met zijn drie bataljons het westelijk deel van de huidige gemeente Heusden moet bevrijden. Maar ook een van die bataljons, het 5e Seaforth Highlanders, heeft er tijdelijk het hoofdkwartier opgeslagen. Minstens even belangrijk is de aankomst rond het middaguur van allerlei zware vrachtwagens die maar net op de smalle boswegen passen.

De genie
Zij hebben brugslagmateriaal bij zich. Wanneer de eerste fase van operatie Guy Fawkes is gelukt en Schotse voetsoldaten, de infanterie, aan de overkant van het kanaal zijn moeten zo snel mogelijk bruggen worden gelegd zodat tanks, kanonnen en al het andere materieel kunnen volgen. Hiervoor maakten de geallieerden gebruik van zogenaamde Bailey bruggen, vernoemd naar de Engelse ingenieur Donald Bailey. Een dergelijke brug bestond uit losse onderdelen die in verschillende samenstellingen konden worden samengevoegd. Een doorsnee Baileybrug van 25 meter kon door 40 man in drie uur in elkaar worden gezet. Meestal duurde de klus langer.

Hard werken
Bij de Klinkert worden die middag de eerste stukken van een Class 40 brug gemonteerd. Deze aanduiding geeft aan dat de brug tot 40 ton kan dragen. Het gevaarte wordt gebouwd door de 280e Field Company. Dit is een eenheid van ongeveer 250 man. Al hun voertuigen, en dat zijn er ruim vijftig, staan geparkeerd rondom de boerderij. Zodra de infanterie aan het einde van de middag een bruggenhoofd heeft over het Afwateringskanaal van ’s-Hertogenbosch naar Drongelen begint hun werk bij de Duinweg. Verderop worden door andere eenheden nog drie Baileybruggen gebouwd die nacht. Het is inmiddels half acht en pikdonker. Om de vijand niet wijzer te maken staan slechts een paar lampen de genisten bij. Eerst haalt een bulldozer een stuk van de dijk weg zodat de brug wat lager komt te liggen. Dan begint de bouw zelf pas. Het duurt dan ook tot de volgende ochtend voordat de brug door verkeer in gebruik kan worden genomen. Bezweet, maar tevreden, zien de mannen van majoor Clayton hoe de eerste tanks in de ochtendschemering verdwijnen in de richting van Drunen, over de nieuwe brug,  codenaam Wheat (tarwe).