Het vliegveld was in handen van Duitse troepen sinds de bezetting in juni 1940. De inname en bevrijding ervan was noodzakelijk voor de Geallieerden om de bevrijding van Caen te ondersteunen en op te rukken naar de vlakte. Het vliegveld zelf was een versterkt punt dat vanaf een heuvelrug uitkeek over de westelijke toegang tot de stad. Maar door de weerstand van de 716de Duitse Divisie, 21ste Panzer Grenadier Regimenten en die van de 12de SS Panzer Divisie vanaf 7 juni, konden de Canadese troepen hun doel niet bereiken.

Het Duitse garnizoen bestond uit het 26ste SS Panzer Grenadier Regiment, 12e SS 'Hitlerjugend' Panzer Division. Hieronder bevonden zich ook tanks van de 12e SS. Een week na de campagne in Normandië vormde zich een statisch front. De Canadese strijdkrachten stonden aan de poorten van het vliegveld in het noorden en westen. Op 4 juli 1944 werd Operatie Windsor gelanceerd. Het doel was om de patstelling te doorbreken en het dorp en het vliegveld in te nemen.

Na een gewelddadig voorbombardement, ondersteund door de zeeschepen HMS Rodney en HMS Robert, vielen 5.000 mannen van de Canadese 3de Divisie (8ste Brigade, North Shore Regiment en Regiment de la Chaudière) Carpiquet aan. Er vonden gewelddadige straatgevechten plaats tegen de SS Panzer Grenadiers van de 12de SS Panzer Division, onder bevel van Kurt Meyer.

Het verwoeste dorp werd in de vroege namiddag bevrijd onder hevige Duitse bombardementen. Ondanks de inzet van versterkingen werd het vliegveld niet veroverd na de aanval van de Royal Winnipeg Rifles. De Duitse troepen boden sterke weerstand, beschermd en vechtend vanuit hun betonnen stellingen rond de gebouwen en hangars van het vliegveld.

Na verschillende aanvallen en tegenaanvallen trokken de Canadese troepen zich aan het eind van de dag terug. Het verwoeste vliegveld werd pas op 7 juli ingenomen door de mannen van de Queen's Own Rifles of Canada, gesteund door Fort Garry Horse en het Regiment de la Chaudière. Het vliegveld werd bevrijd als onderdeel van Operatie Charnwood.