Nederland
Markeren
Deel
Route
Door het Duitse geschut op de dijk van Delfzijl, Termunterzijl en Dollard Sud lukte het de geallieerde troepen maar moeizaam het uiterste noordoosten van Groningen te bevrijden. De burgerbevolking leed zwaar onder de strijd. De verliefde Eggo Hillinga leek zich er niets van aan te trekken.
Op maandag 16 april 1945 trokken twee groepen carriers en een peloton van de Poolse ‘1e Compagnie van de Jagers van Podhalen’ in de richting van Nieuwolda. De uiterste, noordoostelijke driehoek van Nederland, rond Delfzijl, was nog bezet. Bij Lutje-Maar liep de opmars vast. Het kanaal werd door de Duitse troepen zwaar verdedigd.
De felle strijd in het noordoosten van Groningen had alles te maken met de aanwezigheid van de Duitse Atlantikwall, waar de Eems- en Dollardkust deel van was. In Nansum, Delfzijl en Termunten (Fiemel) zijn de restanten van dit verdedigingswal nog te vinden.
Vanuit de batterijen verdedigden Duitse soldaten met man en macht het laatste stukje bezet Nederland. Bij de strijd verloren uiteindelijk 88 burgers, 102 Canadese en 185 Duitse militairen het leven. De dorpen in de omgeving werden zwaar beschadigd en de bevolking moest op de vlucht. Honderden mensen zochten een goed heenkomen richting Winschoten en het al bevrijdde Finsterwolde.
Pas in de nacht van 1 op 2 mei gaven de Duitse troepen het verzet op en verdwenen geruisloos naar de overkant van de Eems om daar de strijd voort te zetten.
Op de Protestante Kerk in Nieuwolda is een plaquette aangebracht als eerbetoon aan de Poolse bevrijders
Eggo Hillinga
De laatste oorlogsweken in Noordoost-Groningen waren een spannende tijd, maar liefde overwint alles. Eggo Hillinga uit Nieuwe Statenzijl had verkering met een meisje dat in Hongerige Wolf woonde vlakbij Finsterwolde. Dat was Geertje, de jongste dochter van Roelf Borgert de Vries en Geertje Nanninga.
Eggo ging op een gegeven ogenblik per fiets door de Reiderwolderpolder, van bezet naar bevrijd gebied. Dwars door de vuurlinie, een gevaarlijke onderneming. Gelukkig werd er niet geschoten. Op de terugweg werd Eggo opgepakt. De Duitsers zetten hem in een motor met zijspan en reden hem naar Nieuwe Statenzijl. Ze beschouwden Eggo als een spion, hoewel veel van de soldaten die gelegerd waren in de polder hem goed kenden. Pas na lang beraad, met doodsangst bij de verdachte, besloten de Duitsers hem te laten gaan en volgde er geen executie.