Nadat op 26 december 1944 door de Amerikaanse 4th Armoured Division een belangrijke corridor naar Bastogne was aangelegd, probeerde luitenant-generaal George Patton deze uit te breiden. De Duitse troepen waren evenzeer vastbesloten om het te sluiten. Een hevige strijd brak uit in het gebied en duurde enkele dagen, waarbij de dorpen Harlange, Lutremange, Villers-la-Bonne-Eau en Lutrebois werden overspoeld.

Elementen van de Amerikaanse 35th Infantry Division, die Lutrebois aanvankelijk op 29 december had ingenomen, werden vanaf 30 december teruggedrongen door tegenaanvallen, toen Duitse troepen van de 1st SS Panzer Division en de 167th Volksgrenadier Division opnieuw het gebied binnenvielen.

De barre weersomstandigheden en het moeilijke terrein maakten het voor de Amerikanen alleen maar moeilijker om het gebied te heroveren. Maar in de volgende dagen slaagde de 35e Infanteriedivisie erin de Duitse troepen geleidelijk terug te dringen, geholpen door de 4e Pantserdivisie en de artillerie en luchtmacht.

In januari 1945 werd Lutrebois definitief bevrijd. Het dorp was tijdens de gevechten zwaar beschoten en gebombardeerd. Weinig gebouwen ontsnapten ongeschonden aan de ramp. De kapel werd verwoest en het kasteel in Losange, gelegen ten zuiden van Lutrebois, werd ernstig beschadigd door artillerievuur.

Veel inwoners werden slachtoffer, waaronder sommigen die door Duitse soldaten waren neergeschoten terwijl ze het dorp probeerden te ontvluchten. Anderen waren tijdens de gevechten in kleine groepen door de Amerikanen in veiligheid gebracht. Anderen ontsnapten over de grens naar Luxemburg, dat op dat moment als veiliger werd beschouwd.