Věra Kohnová werd in 1929 in Pilsen geboren in het gezin van Otakar Kohn, een secretaresse voor het bedrijf Gustav Teller. In 1941, toen ze twaalf jaar oud was, begon ze een dagboek bij te houden. Ze schreef er vijf maanden in, waarin de situatie van haar familie en andere Joden in Plzeň geleidelijk verslechterde. Ze beschreef niet het lot van de Joden in die tijd, maar schreef vooral over haar persoonlijke gevoelens. De laatste notitie in haar dagboek luidt: "We zijn hier nog maar net morgen en overmorgen, wie weet wat er dan zal zijn. Tot ziens, mijn dagboek!".

Op 22 januari 1942 werd de familie op transport gesteld naar Theresienstadt. De laatste vermelding van Věra Kohnová dateert van 11 maart 1942, toen ze Theresienstadt verliet op een transport naar een ander nazi-kamp in Izbica - een overslagstation naar de vernietigingskampen. Hoewel zij en haar familie het niet overleefden, werd haar dagboek 65 jaar lang verborgen gehouden door Marie Kalivodová en Miroslav Matouš.

In maart 2022 werd een gedenkplaat ter ere van Vera onthuld in haar voormalige huis in de Koperníkova straat 2.