Vestingwerk

Landfront Vlissingen

Nederland

Markeren

Deel

Route

Vanwege de controle over de Westerschelde kreeg Vlissingen tijdens de Tweede Wereldoorlog een belangrijke positie. De stad werd een zogenaamde Festung. De Duitse bezetters versterkten de stad als onderdeel van de Atlantikwall. Vlissingen kreeg niet alleen een Seefront met zware kustbatterijen en luchtdoelgeschut, maar ook een Landfront; een kilometerslange tankgracht met daarachter bunkers en kazematten voor mitrailleurs en geschut.

Het Landfront had als doel om de vesting te verdedigen tegen aanvallen in de rug. Het Landfront begon in het westen van de duinen bij Valkenisse, en liep over Koudekerke naar het Kanaal door Walcheren. Aan de oostzijde van het Kanaal vervolgde het front zijn weg in de richting van Ritthem. Hier eindigde het bij Fort Rammekens.

Bij de geallieerde aanval op Walcheren, in november 1944, was de Duitse verdedigingslinie nog niet af. Toch vormde het Landfront met de achterliggende artilleriebatterijen een zodanige bedreiging dat mede hierom werd besloten het eiland Walcheren onder water te zetten. Alhoewel de Duitse verdedigers trachtten het Landfront nog zo lang mogelijk te behouden door de bunkers en kazematten te beschermen tegen het stijgende zeewater, moest de linie uiteindelijk als verloren worden beschouwd.

In en na de Tweede Wereldoorlog bleef het grootste gedeelte van het Landfront behouden. In 2013 werd het aangewezen als rijksmonument.

Bezoek de website van Zeeuwse Ankers voor uitgebreide informatie, persoonlijke verhalen en video’s over de Slag om de Schelde.

Adres

Koudekerkseweg, Koudekerke