De Atlantikwall was geen aaneengesloten systeem van verdedigingswerken. Langs de kust werden op geruime afstand van elkaar verdedigingsposten gebouwd. Daarmee vormde de Atlantikwall een aaneenschakeling van kustbatterijen, versperringen en bunkers. De opstellingen en versterkingen waren geconcentreerd op strategische punten als havens, verwachte invasieplaatsen en riviermondingen met toegang tot het binnenland. Zo werd de Westerschelde geleidelijk één van de zwaarst verdedigde plekken van Europa. Het belang van de havens van Antwerpen werd hiermee onderstreept.

De Atlantikwall is nooit helemaal voltooid. Na de invasie in Normandië op 6 juni 1944, waarbij de Atlantikwall werd doorbroken, werd de bouw grotendeels stilgelegd. De verdedigingswerken speelden uiteindelijk een belangrijke rol in de geallieerde operaties in Zeeland. Alleen door het uitschakelen van de Atlantikwall rond de monding van de Westerschelde zouden de geallieerden toegang krijgen tot de zo noodzakelijke havens van Antwerpen.

De artillerie vormde een belangrijk onderdeel van de Atlantikwall, hiermee kon een mogelijke toekomstige geallieerde invasie worden afgeslagen. Omdat een deel van dit geschut geen direct visueel contact nodig had met het strand, bouwde de Duitse bezetter observatiebunkers in de duinen en op de dijken. Twee van de zulke bunkers in de duinen van Zoutelande bieden nu onderdak aan de Stichting Bunkerbehoud en het Bunkermuseum Zoutelande.

Van de 27 schepen van de ondersteuningsvloot werden er door de kustartillerie negen tot zinken gebracht, tien andere raakte zo zwaar beschadigd dat ze zich moesten terug trekken. Hierbij kwamen 172 man van de Britse marine om het leven en raakte er 170 gewond. Hierin heeft de batterij Zouteland zich het sterkst geprofileerd. Om 10.15 uur stopte de batterij met schieten. Een Britse onderzoekscommissie naar Infantuate II constateerde in 1945 dat wanneer deze batterij niet gestopt was met schieten de landing bij Westkapelle was mislukt. De reden dat deze vuurmonden zwegen was munitie tekort. De magazijnen onder aan de duinen waren nog gevuld. Maar de voorraad bij het geschut was opgeschoten. Omdat de batterij onder intensief artillerievuur lag vanuit het inmiddels ingenomen West-Zeeuws-Vlaanderen was het niet meer mogelijk de zware granaten naar het geschut te brengen. De gehele middag van de 1e november is om de batterij gevochten. Na de oorlog zijn alle bunkers van de batterij afgebroken, uitgezonderd de munitiebunker van het type Fl 246. Deze staat langs het fietspad onder langs de duinen tussen Westkapelle en Zoutelande. Een kleine honderd meter richting Zoutelande van het monument voor de omgekomen piloot Reginald William James. Aan de bunker is de nodige schade door bombardementen en gevechten te zien. Bij gelegenheden is de bunker opengesteld voor het publiek. Een bezoek aan het interieur van de bunker is te regelen via Camping Janse.

Op het duin is een prefab onderdeel te zien van een Tobruk-bunkertje voor een mitrailleur. Om de bouw van deze werken te versnellen, is overgegaan om elementen fabrieksmatig te produceren.

Bezoek de website van Zeeuwse Ankers voor uitgebreide informatie, persoonlijke verhalen en video’s over de Slag om de Schelde.